Alle inzendingen over wintergedicht

Tijdens de sleetocht begint het mooi te rijmen mijn wintergedicht…

vanmorgen viel de sneeuw kleedde grauw in onschuld voedde de hoop op ooit in een witte wereld ademt mijn land nu stilte bevriest voor even het kwaad…

Ze is er weer de winterfee uit haar hemeltroon strooide ze met witte vlokken zonder geluid een winterdeken op de aarde neer en oogt ze als een maagdelijke bruid met haar blauwe luchten en zonnestralen in glinsterend goud voelt haar aanwezigheid toch heel vertrouwd Maar haar sneeuwwitte winterkus is bitterkoud…

De kleine bedelaars voor mijn grote winterraam staan op mijn stoepje. De koperwiek, de roodborst, de vale kraai, de koolmees en de kruisbek. Oh, ze bedelen met hun rokje hun drieteen en met een stokje. Het is winter. De sneeuwpoppen glimlachen naar deze armoedige vogelbeesten. Ik geef ze mijn glanzende bosbessen noten en een kom met water. Ze…

Het leek een romantisch winterplaatje, ik warm gekleed met sjaal en goed gemutst, wachtende op de hoek van ons straatje, op mijn geliefde maar die had het verprutst. Na een uurtje te lopen ijsberen, ben ik behoorlijk bekoeld weggegaan. Hij hoefde nooit meer iets te proberen, want hij had me ijskoud laten staan. Hij zou geen woord meer van…