De avond mankt onder een naakte
deken zorgen liggen stil
in de hartslag van het heden de
dood wiedt het zicht door de patrijspoort
en verkleint het zuchten naar waarheid
Half staat het licht te pruttelen in
de komende ondergang van verdwijnende
wanen, doch het restant snijdt het andere
deel door jaren die geleefd blijken te zijn
Het…
Zo liefde zwijge, waar ze in d'enge hal
Van aardse min de liefste aan 't hart mag sluiten,
Of stijgend, waar gedachte en woorden stuiten
Verstommen voor Gods stille woordenval....…
Dan wijlt ze een poze en droomt - en zalvend zal
Haar wonde zijn de zachte woordenval,
De sluizen openend van 't gesloten leed.
Dan zal zij wenen, als ik vroeger deed.
O voor die tranen vol verlossingskracht,
Wil ik nog zingen in mijn lijdensnacht,
Tot zacht de dood zegt: - ‘Kom, nu zijt ge moe’
En dekt mij stil met aarde en bloemen toe.…
Ik uw helle woordenval
vangen zal
in mijn ziel, mijn aangebeden!
En daar levend blijven zal
eeuwig al
't blindend goud van uw gedachten,
als een schoonheid, die me viel
in de ziel,
als mijn ziel naar schoonheid smachtte.
Goede nacht en wijk nog niet!
't Liefdelied
is zo ras niet leeggelopen!…