het kampioenschap
terraszitten buiten
met oude klare
bij de strandstoelen
van mijn eigen zandberg
rolt een raceauto
een kuil in het zand
voor de meisjes in de klas
graaf ik mijn graf
onder de waranda
schommelend aan de laagste tak
door de tuindeur
de zwarte schapen
van de elite voetbalsport
rennen langs de lijn…
Zandberg, zanddal, stoffelijkkheid migreert.
Onder en boven lopen, woeker, woeker,
op het karkas van arme geelkuifkaketoe.
----------------------------------------------
uit: 'Tegenvoetig, tweebenig', 2004.…
elegant en
rank als een hertje
borstel je alert
een hoge rug
likt je lome tong
je roze buik
blonde ree
in wintervacht
kortharig op jacht
met je kattenaard
in de snelheid
van je ribbenkast
freule met
mokkaneus
spitsoor
en Romy ogen
huis je als
een camel jas
in een plooiberg
met vier witte tenen
malle vleermuis
als zandberg…
Je hebt er heide zien bloeien
Dennetjes zien groeien
Op veldleeuwerikenzang getrakteerd
In gedachten is er zoveel geëlimineerd
Je hebt de herder gesproken
Een vos die in de hei is opgedoken
Je hebt langs heidepaden gezworven
Het leven leek er uitgestorven
De Veluwe heeft je schwung gegeven
Het landschap mocht je beleven
Bent over zandbergen…
Ik ben de Mussel Aa
en op sterven na
dood
ooit
ontsprong ik bij Valthe
in het hoogveen
totdat het verdween
nu heb ik alleen
een begin als rivier
bij Zandberg aan het kanaal
ik baal
maar ik haal
Mussel nog
bij Blekslage
zijn mijn dagen
geteld
in het veld
ben ik haast niet
te zien
naast Musselmeeweg
misschien
onder Onstwedde
ben…
Maar als eerste dan de finish gepasseerd,
maakt zich een enge vent aan je bekend.
‘Ik ben official hier. Ik zweer dat u mijn man bent.
Wees niet bevreesd. Ik ben immers zelf gedrogeerd.
Ik heb u afgeklokt. Het was een mooie tijd.
Nu wordt het laat.’ Dit met de stem van een castraat.
Je merkt hoe een knieschijf aan het trillen slaat
en vreest…
was bondgenoot of vijand
de groene vestingwallen in de rug en
bij gevaar nog niet zo stug of elk viel
op de stad terug uit niemandsland
na elk beleg beging de tijd zijn weg
grondig langs de eens zo stille laan
gezichten kwamen, namen gingen en
leefden er een levenslang bestaan
voorbij in voorspoed ongewisse jaren
kwam tijd voor Zandbergs…
98
Bezig met laden