inloggen

Alle inzendingen van Jan Lauwereyns

11 resultaten.

Sorteren op:

Onderwater

gedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 8.758
Weg met pixels, projectietoestellen! Was ik maar aan de andere kant van de evenaar. Zou mijn kompas zich vanzelf naar de zuidpool richten. Zuidpool: die van de pinguïn, vogel in duikerpak die het eigen lichaam als slee gebruikt om over de hard geworden winter te glijden. Vogel die liever zal zwemmen in het donker onderwater dan vliegen…

Het lange spoor 4

gedicht
2.0 met 168 stemmen aantal keer bekeken 26.690
Onderaards krioelen, gericht op sjouwen van immense korrels zand, rotsblokken, mieren, bladluizen, honderdpoten. Dit is de tweeledigheid der schepping, op en om, vervolgens op en nogmaals om. Zandberg, zanddal, stoffelijkkheid migreert. Onder en boven lopen, woeker, woeker, op het karkas van arme geelkuifkaketoe. --------------------…

in het land van

gedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.377
in het land van sliertige witte bewolking zonder noemenswaardig slangenpopulum [ ] moeten wij te vaak teruggrijpen naar het oude net niet aangenomen nog niet uitgewerkte soms op ge geven moment zelf ronduit verworpene het belang van banaliteit als prikkel voor kubikalisering tot gedicht het appelblauwe zeegroene dat [ ] achter ruiten luiken…

Vuurwerk

gedicht
3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 13.586
Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat - knappe kerel - was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t + 1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer…

loop de trap af

gedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.060
loop de trap af laptop onder de arm in het stoffige voetspoor van stu denten om voor het eerst herkend te worden her opnieuw vereist een vorig bestaan in semantisch systeem van individu [ ] niet gelijk aan dat wil zeggen anders dan vroeger liep men op straat bananenschil rond [zijn knie en kamde zijn borstkas met behulp van speeksel stond voor…

Vuurwerk

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.203
Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat -knappe kerel- was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t +1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer ergens…

Gedicht/Niet-gedicht deel 2

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.579
Bij Rainer Maria Rilkes 'Lied vom Meer' Oeroud waaien van meer, zeewind bij nacht Jou ontgaat geen die wacht of zien zal hoe Oeroud waaien van meer, zeewind des nachts Jij zult weerstaan! Oeroud waaien van meer Jou ontgaat wachten niet, noch verwijzen Verstenigd weze van ruimte rijzen Jij zult weerstaan! Aldoor waaien van meer Zo gevoel…

Wanneer je in slaap valt

gedicht
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.957
Wanneer je in slaap valt, je hardgekookte lichaam nog op pijnlijke prikkels reageert, van houding verandert, wanneer je halsbrekende rechterarm te lang onder mijn hoofdkussen gekneld zit, slaap ik, Type-3-communicatie verstoord. Wat het gevolg kan zijn van over gloeiende kooltjes lopen in plaats van één te worden met het ochtendgloren…

Licht onder de hersenpan

gedicht
2.0 met 64 stemmen aantal keer bekeken 15.086
Het stapeltje bladeren waar ik me voor had gezet is alweer tot nul herleid. Nul: niets, problematisch oorsprong van alles. Zie ik nu ijskoude staaltjes werkelijkheid? Verklaren oogbewegingen in het donker welke beelden zich vormen onder de hersenpan? Ik bedoel, werpen ze er een licht op? Of juist niet? Blijf ik gedoemd snappshots te schieten…

Gedicht/Niet-gedicht deel 1

gedicht
1.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 7.871
Bij Rainer Maria Rilke's "Lied vom Meer" Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht Jou te weerstaan! Oeroud gewaai van zee Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe Versteend is van louter ruimte rijten Jou te weerstaan! Oeroud gewaai van zee Zo gevoel…

De paradox van slaap

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 10.173
Die muurschildering, de vogel op hoge stelt, de twee speren, de bizon, de man met armen wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf. Waar gaat dit naartoe? Nergens: nacht, land van wat niet bestaat. Wat richt die vogel/ziel op hoge stelt/hakken uit? Op het tipje van je tong begint de wacht. Kon je maar als een dolfijn slapen met een…