De paradox van slaap
Die muurschildering, de vogel op hoge stelt,
de twee speren, de bizon, de man met armen
wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf.
Waar gaat dit naartoe?
Nergens: nacht, land van wat
niet bestaat.
Wat richt die vogel/ziel
op hoge stelt/hakken uit?
Op het tipje van je tong begint de wacht.
Kon je maar als een dolfijn
slapen met een hersenhelft,
rondjes varen met de andere.
----------------------------------------------------------------
Jan Lauwereyns (1969)
is neuropsycholoog en is sinds 1998 verbonden aan de Juntendo Universiteit in Tokyo; debuteerde in 1999 met de dichtbundel Nagelaten sonnetten; ander werk van hem verscheen o.a. in Maatstaf.
Inzender: J.V., 17 juni 2003
Geplaatst in de categorie: tijd