inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.911):

Gerrie Knekelman

Maar als eerste dan de finish gepasseerd,
maakt zich een enge vent aan je bekend.
‘Ik ben official hier. Ik zweer dat u mijn man bent.
Wees niet bevreesd. Ik ben immers zelf gedrogeerd.

Ik heb u afgeklokt. Het was een mooie tijd.
Nu wordt het laat.’ Dit met de stem van een castraat.
Je merkt hoe een knieschijf aan het trillen slaat
en vreest nu echt het meest voldongen feit.

‘Loopt u even mee naar gindse donkere tent,’
zegt hij. Zijn magere hand voelt koud als ijs.
‘U krijgt een paarse krans omdat u de snelste bent.
Is dat om uw zwarte trui geen mooie prijs?’

Zijn tanden zijn een rij ontstoken knoken.
En uit zijn mond, die speeksel op je voorhoofd spat,
komt nu een geur! Als van een dode rat.
Uit putten in de grond begint het al te roken.

‘Voortaan zult u voor míjn stal koersen.
Hebt u nog nooit gehoord van Angst & Beven?
Wij propageren al vanouds een Kort & Vluchtig Leven.
Ons peloton kent al een drom van duistere omfloersten.

Het gaat niet hard, het gaat niet zacht.
Van hier naar nergens en uitsluitend door de nacht
loopt een parcours langs steile onverlichte wegen.’
Bang zie je achterom. Supporters zijn verdwenen.

... Dit light verse werd eerder gepubliceerd in de bloemlezingen 'Leefde Willy Alfredo nog maar' van Propria Cures en 'Wielergedichten' van Gijs Zandbergen/Nijgh & Van Ditmar. ...

Schrijver: Martin Bouwman, 10 februari 2014


Geplaatst in de categorie: lightverse

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 267

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hiltje
Datum:
20 februari 2014
Mooi, toch bang voor de helletocht?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)