bij de laatste grote stad van
Braziliƫ ontbreken kaarten
en navigatie
volg het schuimspoor op het
water wijst de lokale loods
daar is de rivier het diepst
we zijn nog niet eens
op de helft van de reis
roept de gezagvoerder
hij geniet van de trage
bewerkelijke terugweg
de reis duurt drie keer zo lang
met zeemanskunst en improvisatie…
De ultiem hoogzeegeboren
favoriet Michieltje beklom
de trap van de Jacobstoren
en hij ging bij de spits buitenom.
Zijn rug naar alle folklore
en het complete koedierendom
blaast het knechtje de horen.
Hei nu ik Jacob de bruidegom.
Na de horkig horlogerader
werk is plaveidiepgeplet alree
het bijbelschooltje vergaderd
en naar hare hoogheid…
wind in de tijd - straatkinderen van het Eilandje
wapperen daar bij die vierde toren - ontij croont
voor de thuislozen die kruipen in de lofts van karton
bij de prefabbuildings
waai die daghengsten weg - draai
klimmend als opstandig gras door scheuren in beton
torens zijn de wachters, staan als bakens voor de maan
schepen schaatsen op een ton…
Ze vochten, om niet dood te gaan
Hij was de jongste van de vijf
Het was zijn eerste zeereis
Zijn moeder stond doodsangsten uit
Maar hij was eigenwijs
Ging toch naar zee...het was zijn eigen besluit
Nu dobberde hij op een reddingsvlot
Met alleen een tonnetje water
Het enige wat ze aten, waren stukjes zeekaken
Vier amerikanen en hij als europeaan…