Alle inzendingen over zeezand

zo dom en blond en rondborstig zou ik willen zijn als jij en dan tussen de vingers onvermijdelijk ontglippen met de woorden: blijf bij mij, lief de gouden zon gaat dalen…

even tijdelijk Zen - zijn met jezelf tevens met niets dus dan alleen stilte leeg hoofd gedachten laten komen en laten gaan niet analyseren niet bij stil staan luister naar je hartritme en adem laat alles los...als een korrel zeezand zijn…

Zeewind en zon weefden een warme deken stuifzand en helm zongen het requiem meeuwen schreeuwden de mis bij het getijdenorgel van de zee voor een verstilde oude man die zonder hulp gestorven door schoon en ziltig zeezand begraven is. Gekromd zijn handen in een onvertaalbaar teken.…

weer naar het begin brengen praten over kwaliteit van leven wat zo heerlijk is op een Noordzee strand tijdens een regenachtige zomerdag ratio in een oase van rust gedachten in een zomers verlangen terwijl wij maar geen afscheid kunnen nemen nog eens terug gaan naar toen we in bomen konden klimmen en zandkastelen maakten van het natte zeezand…

sterke drang om hier steeds terug te komen langs vaalgroen mos en paarse bloemen volg ik het pad over de duinen om daar de zee zien op te doemen en door het rulle strand te struinen hoe zoet smaakt de herinnering aan de jaren van mijn jeugd de beelden die ik toen ontving doen mij nog altijd deugd bejegend door een felle wind die het zeezand…

zonnestralen als mokerslagen zwoel zuigt zij onbehagen het zachte zeezand op mijn huid brandt mijn netvlies vol vragen die ik wegspoel met water dat jouw ogen weergeeft jouw 'waterwazigogen' waarin jij vloeibaar verder leeft ver weg van hier onder mijn huid waar jij telkens weer boven water komt.…