fataal verliefd op Callantsoog

op weg in een serene gang
naar een uithoek van mijn dromen
gedreven door de sterke drang
om hier steeds terug te komen

langs vaalgroen mos en paarse bloemen
volg ik het pad over de duinen
om daar de zee zien op te doemen
en door het rulle strand te struinen

hoe zoet smaakt de herinnering
aan de jaren van mijn jeugd
de beelden die ik toen ontving
doen mij nog altijd deugd

bejegend door een felle wind
die het zeezand doet verstuiven
onschuldig speels mijn zicht verblindt
en het helmgras wild laat wuiven

ik klim weer door het duin omhoog
maar met aarzelende schreden
fataal verliefd op Callantsoog
op het dorp uit mijn verleden

schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92