Alle inzendingen, jaar 2002, week 28

in mijn twijfels ligt verscholen een verlangen naar verloren tijd door het door lege zalen dolen op zoek naar ziel en zaligheid in mijn twijfels ligt vergeten een herinnering aan hoe het was sust mijn hart mijn eer, geweten ligt mijn gemoed niet waterpas in mijn twijfels ligt verborgen een gevoel van haat en nijd maakt van iedere nieuwe…

De spelers komen op ten staatstonele en willen allen in des lands regering. Getiteld is het stuk 'Privatisering', waarin ze graag de hoofdrol willen spelen. Ik vrees, wat van het stuk zal overblijven: een staatsstuk zonder overheidsbedrijven.…

"Ontgoocheld? Ach, na drie gewonnen Tours," Zei Armstrong toen hij op de eerste rustdag Al waterfietsend voor de Franse kust lag "Laat ik mij niet meer foppen door de koers De dollarkoers lijkt nu misschien een lage Ik rust pas als die euro's zijn verslagen!"…

Vergeten in dalen schemerrood, dicht bij elkaar, verstopt onder vacht. Verdreven in jacht, als deelgenoot. Verborgen in vroege ochtenddauw, met flarden aarzelend licht. Het drijven van warmte op de kou. Verraden door een mozaïek van geurig zwakke vleugen. Haastig vlucht de leugen, angstig en ziek.…

verhitte gevoelens branden verwarren in gedachten verloren als dan de bui loskomt stromen tranen over een opgelucht gezicht zomerse regen verkoelt en verzacht de emoties geblust…

In your midnight blue one could wander boundless to be lost among your stars until the morning dew when upon awakening to bathe in the warmth of your golden sun yellow embraced by the radiating elusive passion in your red how overwhelming your universe where I find myself drowning when layers of grays are shed.…

Misschien is het wel om problemen vragen, Wanneer je in een open auto staat, Zodat echt ied’re boze onverlaat, Je zo vanaf de zijlijn kan belagen. Al rijdt ons staatshoofd dan ook vaak stapvoets, Zij zit tenminste veilig in een koets.…

Wie jong is heeft de meeste tijd van leven. Maar men gunt zich meestal amper tijd. En de toekomst lijkt een eeuwigheid. Tijd genoeg om doelen na te streven. Maar wat mij als oudere verbaast: Hoe dichter bij de dood, hoe minder haast.…

Ja, ik heb gezwegen met de woorden die je wenst want je bent mijn vloek die ik kan schrijven zolang ik gehoorzaam weet dat ik overal tot je spreek en smeek dat je eindelijk zwijgt om mij te vinden in je verhalen over de liefde en de pijn die ons voorgoed zal veranderen.…

Uw naam wordt geschonden, Uw koninkrijk betast. Wormen volgen het spoor, gieren gillen om de resten, van de volgende held. Geef ons meer! Uw wil geschiede? Amen.…

resten van geluk in het profiel van mijn schoen ben er ingetrapt…

Ooit vond ik het nog wel een leuke man En kon ik Gekke Gerrit wel waarderen, Maar nu gaat zijn gedrag mij irriteren En krijg ik er steeds meer de kriebels van En dus neem ik mij voor die man in acht Die telkens om zichzelf het hardste lacht.…