Op de ene zit een hobbel,
op de andere zie'k een bobbel.
Dat moet natuurlijk wel zo zijn,
maar verder zijn ze toch te klein.
U sloft ook met Uw linkerbeen,
en in de blaas daar zwemt een steen.
Uw lever leed door al het pimpelen,
en Uw vel is fors aan 't rimpelen.
Die kromme misgroei zie ik nu,
dat is de blinde darm van U.…
voelt
Je pijn en je angsten
Bestaan even niet
Voor nu geen ellende
Geen gezeik, geen verdriet
Want je ligt in m’n armen
Zo veilig en vertrouwd
Waar jij echt je rust vindt
Al is het nog fout
Maar fout is niet erg
Want heel diep van binnen
Weet je wat goed is
Maar waar te beginnen
Want om daar te komen
Daar waar je wilt zijn
Zijn er hobbels…
Toegegeven, het is soms moeilijk om je in het Nederlands met al z'n taalkundige hobbels aan de brontekst te houden, Engels in dit geval. Het is zeker geen eenvoudige klus, een eigen vertaling...en in de cadans van de melodie absoluut geen sinecure. Hier en daar moet hij dus wel onvermijdelijk afwijken van de oorspronkelijke tekst.…
Je kijkt de wegen, hobbels, weg van nu, naar horizon van morgen.
Soms ben ik bang, dat alles bij me blijft. Mijn keel knijpt dicht,
mijn ogen sluiten door de tranen die ik huil. Ik zie geen gat
in wat er komen gaat. Ze rennen om me heen. Mijn honden
van herinnering, ze grauwen, bijten in mijn been en ik ben bang
voor donker van alleen.…