Alle inzendingen over wesp

‘t Is op 't gevoelig goudkleur koper malen Met d' angel ener wesp en 't fulpen stof Der vlinderwiek, gegloeid van zonnestralen; De punt der naald die juist ter snede trof Wat in des kunstnaars rijke dichterziel Uit fantasie en leven samenviel.…

het puntje van zijn tong en gooit het voor de wolven hanteert de schaaf en hamer ongenadig de dichter timmert een kastje van stug metaforenhout rond een vastgespijkerde doodshoofdvlinder de dichter drinkt een glas de dichter drinkt een fles de dichter gaat slapen driekantige schompzinnen en ontwaaide warrelwoorden zoemen rond als wespen…

gestoken, hangt in de lucht, ik zie de paarden draven, in diepzwart silhouet, langs een bronzig groen, en proef het parfum van wegrottend leven nog een paar ijle, magere muggen dansen, hun zwierig patroon, golvend in wijkend avondlicht, zonder gezoem nu, doch frenetiek en heftig bewegend, op de allerlaatste druppels menselijk bloed geelzwarte wespen…

Als domme wespen duiken we op de stroopeffecten. Overgewicht, onaantrekkelijkheid en diabetes ten spijt.…

weer dood gezaaid door de onverlaat Ondanks de juiste positie een meter of drie boven de straat Had hij toch weer naar de scharende techniek gegrepen Verwoestend kappend als een gek hun bedekking weg geknepen Nu was de raad bijeen met rechter Raaf die vonniste als geen En al weldra was het vonnis daar streng maar allen waren een Aangewezen de wesp…

hmmmja, sil sa wêze myn poëzy befettet leafde foar lijen úteinlik wol dat op stjerren ta – mar God – ik libje sa het ging niet over … ik ben de vrouw met de gele sjaal het rode waaihaar de zwarte beetle-cabriolet ik heb mijn hoed en zonnebril afgezet kijk hooghartig rond het is hier wat kaal een wesp verzuipt in mijn…

Ik zal jullie misdaden van mij afwerpen, zoals men wespen van de schouders blaast. Jullie zullen in mij wegzinken, zoals stenen in water. De wanhoop zal in jullie krijsen en het verlangen naar God en hoe men zuiverheid bereikt.…

Beste tor, bij, wesp en mijt Ja zelfs teek, mug en libelle Uw en mijn voortbestaan staan op het spel Tuinliefhebbers zijn nu bereid u gratis luxe onderdak te bieden mits u wat stuifmeel verspreidt Ook ik - tuinman - sloot me aan en ben aan de slag gegaan Lees goed de instructies voor de bouw want die hotelbouw let heel nauw Boor gaatjes…

bruidsboeket Naast tomaat aubergine in de moestuin gezet Lavendel kamille tijm rozemarijn Doen de bloei schielijk over - discreet sierlijk fijn Basilicum zuring golft groen in de wind Slechts de mint die het tijd voor een winterslaap vindt Een hagedis bakt zich warm in de kozende zon Steels loerend naar prooi met zijn dubbele tong Een dakloze wesp…

hier een wesp daar een vlieg it is war es ist Krieg ja, meppen doet de adrenaline stromen Meppen doet mijn talent ontluiken met grote handen maai ik om me heen als kegels vallen de slachtoffers hier een vriendschap daar een reputatie wat een geweldige preoccupatie ja, meppen doet mijn talent ontluiken Meppen beëindigt mijn lust en mijn…

Vanaf mijn middel, allang geen wesp meer, via vetrolletjes omhoog, borsten die een paar kinderen verraden, ook geen reclame waard, ach wat me toch ooit bewoog!…

Geen boômloze kisten, Geen bier dat gaat gisten, Geen gift die je stuit, Geen meel in je suiker, Geen wesp in je ruiker, Geen slot dat niet sluit. En zo ’k in mijn beden Om regels of reden Niet ver ben gegaan, ’k Vraag ’t elk in ’t bijzonder, ’k Heb plaats hier van onder, Vul zelf het maar aan!…

Braam voor braam ging in mijn emmer en ik had de bijen en wespen lief, de vliegen en springdiertjes, de slakken. De stekels van de braamstruiken staken in mijn armen, wisten bloed te decoreren, prikkelden mijn scheenbenen, die de hoge prikstengels probeerden te vertrappen, zodat ik de sappigste bramen kon plukken.…

komen "nou goed dan", zei ik met een gemengd gevoel van barmhartigheid en afkeer en een vreemde gewaarwording van iets dat misschien op empathie leek "ik laat je gaan" vaak hoef ik alleen de deur te openen en te zeggen: "je mag nu naar buiten, dan ben je vrij en hoef je niet dood" dan vliegen ze weg de hommels wespen…

Want, al beet hem geen giftige slange, Al zoog geen vampyr zijn bloed, Daar waren padden en wespen - En die deden hem ook al geen goed. Maar het akeligst lot trof den jongste, De zwakste ziel van de drie, Die eenmaal dien duren eed zwoeren, Dien eed bij dien Oeil de perdrix.…