Alle inzendingen over wolf

Mijn tong naar buiten Mijn oren spits omhoog Gras, en modderkluiten Vliegen met een boog Een stap of twee achteruit Mijn kop een beetje schuin Gras en modder op mijn snuit Ik kijk tevreden naar het puin…

Verscholen in de donkere nacht Verstild door `t lichte kraken Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht Dwars door het kikkerkwaken Een ritsel hier, een krabben daar Vol leven, als de dood Voor al het schaduwstille gevaar Voor tanden bloedig rood…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

Vergeten in dalen schemerrood, dicht bij elkaar, verstopt onder vacht. Verdreven in jacht, als deelgenoot. Verborgen in vroege ochtenddauw, met flarden aarzelend licht. Het drijven van warmte op de kou. Verraden door een mozaïek van geurig zwakke vleugen. Haastig vlucht de leugen, angstig en ziek.…

Je kunt niet meer verder brand in je longen angst slaat je lam je wordt besprongen Grommend gehijg geen poten, geen handen honger in het maanlicht druipt tussen tanden Vlijmscherpe pijn doorboort eindigt angst in gebeuren het kraken van je botten het gevoel te scheuren…

Streellicht vonkelt mondjesmaat puilt zijn zuchten langs de tocht die nog zijdelings om ronding schuilt naadloos neemt het nauwelijks deel Flinter maanlicht raakt verstrikt maast zich tussen schaduw door schoort onthulling rank van waas likkend glans aan scheuten zinder Wadend in fluweel vertekend aan wellend wasem amper damp sleept de…

In potpourri zon net verlaten kleurt zeis plaque romançero chanson bouquet in paradeau onder balkon couplet Cantate Ballades rijgen aan den late tot jalousie en tante Teau onmin uiten in potverdeau en steken legen over `t blaten Rond deelt zomers Cologne eau in potpourri zon net verlaten.…

Een delicaat Ierse hymne bracht geestigheden wier sluiers doordacht ontdekt door Frits Spits die trok d`r een rits gelijk heeft hij `t verschijnsel verkracht…

In `t donkerst plekje van dit tabernakel bij het krapste altaar binnen zijn tempel achter een deur zonder alt hoge drempel noch koren of bonen of hemels spektakel Er doolt geen licht, sinds ster doch glas in `t lood daar pronkt, totaal overbodig maar ach, hij vond het ginds ook nodig zo blijkt zelfs `t kleinste gewijd waterpas Zijn bezoekjes…

Diep in dit bos bij die mooie Iep mijn eerste jeugdherinnering wat voelde `k mij ellendeling hoewel ik die nacht prima sliep Daarna een jaar da`k vol beminde we dwaalden tochten magnifiek ik vond bij palm mijn romantiek maar wat vond jij bij deze Linde? Iets verder van het pad vandaan ook dit slanke dennetje aangedaan en dieper in mijn…

Voor de zinnen van een stichter stamhoofd van gedachten-gangen `t kloppend einderloos verlangen dat lijnen vloeiend telkens dichter -ligt aan kleuren en aan toon- van taal en teken door elk ader zoals het talent van een vader -op een zoon-…

De schemering is de nacht aan het rijpen als ik ontwaak door een vleug gordijnen tocht waarna het afscheid nemen van een voldane mug zich uit in een verwoed krabben over de rug van mijn hand waarmee ik je adem heb verzocht het ritme van mijn strelingen aan te grijpen Een licht ontsnapt van de overloop nestelt zich in de kartelrand gevlochten…

Ze had haar schommelstoel verlaten bleekte zich aan`t stil herhalen van de kringen in het hout. Tegen achten nieuws bezinnen. Sneeuw werd zwijgend afgeklopt; beeldspraak kraakte even oud. Ze verloor haar onderkinnen, raakte tobbend afgeknopt, schudde min of meer naar binnen, om een wereld goed te praten. Buiten kou bewogen kwalen kon…

Glas in lood, zo leken haar ogen gelegen in een mozaïek van kleurvrijheid gebonden een spiegelkrans van waar we ons bevonden vertekend door `n plots ontstoken verzwegen Paniek, in huiver, bevroren zonder besluit op weg om al het klare verstand in te binden onzeker of `t kwaad haar via mij kon vinden vluchtend liep haar loodgrijs kristalzuiver…

De deur schenkt hoop vol tegen beter weten in, verstand slaat op hol, stil, bij elke soepele zwaai overtreft de wil en vallen herinneringen dieper en heter in jezelf waar verdampte tranen buiten niet te zien zullen zijn omdat je `t verdriet altijd al binnen hebt gehad. De kracht vrijgekomen om `t op te sluiten wend je aan om te helpen…

Water is de oplossing tegen dof roest is het rotten van futloos kaal dat blauwgrijs begon zoals metaal zonder pardon tint tot rood stof Verwittig het niet met hamerslag ontzie het ijzer van kleurloosheid ook al raken de strakke lijnen kwijt juist in corrosie blinkt jaar tot dag gesprongen gaten vallen -niet te lassen in `t zwakste deel…

Tot ik sterf mijn liefste, tot ik was mijn schat zal ‘k mijn gevoel voor jou `t papier verkleven ied`re keer denk ik dan een moment heel even dat `k het beste van ons voortaan heb gehad Maar dan leef ik op, begin een nieuwe zin waarin je zijn zich net iets beter laat klinken ook al is`t een wankel woorden hinken een aarzelend bewegen…

Nerveus, bleek, breekbaar als een lentenacht vlakbij het gloren, bezweet en ongeschoren ondersteboven, niet langer in staat te bekoren Arend verbleef, maar meer nog, werd verdacht Het waren die nachten waarop hij teerde ‘Waarvan’, werd gezworen doch verzwegen eerst af en toe, tegenwoordig vast geregen kou kon `m niet deren, zoals hijzelf beweerde…

Tegenwind waait woeste vlagen dikke spetters spatten uit elkaar miljoenen druppels, vochtig, klaar proberen mij naar zee te dragen Striemkracht wakkert regenslagen gesmolten kristallen, ijzig zwaar ze doorweken vlot, ik, zoutpilaar die niet in staat is, heeft te klagen Het lijkt of ik me expres laat plagen door de kille storm waarin ik…

Ik ben de doler van `t duisterrr dagen van nachtelijk óngure klagen WIE! durft mij de tijd te vrrragen of `t al twaalven heeft slagen WIE VAN JULLIE BLAGEN! IK!! kijk door het glaasje van dwaallantaarn tel de angstige ogen die naar me staren IK BEN DE DOLER, IK! - dwaal niet af van het pad, het kwade, de nacht, HET GRAF! volg mij, dapperen…

Kom eens kijken kleine sabbelaar klapper je sandaaltjes van de trap fluister verbazing met sapperdeflap en werp je saffiertjes hier eens naar Savourerend verstopt als een stouterdje zonsacrerend op een dot sajetsatijn ligt een saliesalep zuipende sacramijn schandalig zeldzaam, zo`n zalig saboutertje Een saffie van saffloers satanskruid…

Handen verwarmend om een kom zo stel ik mij haar voor, te zitten met over `t randje glurende lippen zoekend naar `t waarheen; waarom Ze droomt zoals geen ander kan van kleine dingen, diep gevoel daarin baant zij haar levensdoel en waant zich daar het hare van Handen warmen een simpel gebaar fluwelen rimpelen ronde fluisteren ogen blikken…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Alles gaat goed, buitengewoon geen zee te hoog, taak te zwaar noch probleem, komt voor elkaar de wind staat gunstig en is schoon Dan volgt een -slag op donderdag of welk etmaal ook zwart blad zij de sprong uit nood d`r niet meer bij doch smeken om een wonder mag Het vloeken na `t gebed tevoren als niks meer in de puzzel past terwijl het…

Leeuwarden, Ljouwerd, prachtige stad goudrands gelegen, in rietkraag gehaakt behangen met kleedjes van kant gemaakt want voor suïcide was je gelukkig te plat En mochten er zich toch complexen verhogen toornen boven jouw schuingebekte Oldehoven dan pleurden de tegels uit de Donau van boven daar grauw `t vrij end krachtig af had gezogen…

Kralen diep verzonken in geschrokken open staren achter kronkelde stronken waar `t even leek te kraken een ohooh lijkt je vonkelende lachje aan te raken het geluk nog net te zwanger om al in paniek te baren Wangen blijven bollen maar het kan niet echt meer smaken bitt`re sijpelsappen rollen ontkrullen lokken oker haren snappen bos bewust van…

Wij rennen ras naar het altaar onze honger kan niet wachten vleeslijke liefde te betrachten boterbrief daarvoor, aldaar Leg sintelstenen openbaar bid wiens ook hoger machten om dit kippetje te slachten eer de schrans met huid en haar Rook likt lucht vol ziltekruid wit van maagd`lijkheid berooid als ze zacht door sluier sist met…

Wat je maar zou willen willen man of vrouw, hermafrodiet slik voor nu alvast wat pillen tot je geen verschil meer ziet Dr Freek komt dalijk kijken het is druk in de kliniek want het team is energiek u zult snel een ander lijken Dit mevrouwtje wil graag ballen die meneer daar is abuis we verwisselen ze van kruis hier een hechting daar…

De jager Oh helpie daar heb je die akelige jager hemeltjeliefje waar komt die gozer zo plotseling vandaan? als ik hier nou heel erg stilletjes en stijvetjes blijf staan misschien kijkt hij dan iets hoger of juist in zijn kogellager Miesje Meesmuil, Dikkie Ezelstaart en Kokos Apenkop gene stroman was er veilig voor zijn ikkeschietzograag hij…

Was ik niet even naast dat eindeloze meisje neer gezeten op wie ik mijn dronken poehäzie verpoogde los te laten zodat ik ledig `t evenredig blauw zat in en aan te blaten alsof ik net die ochtend hete pieperballen had ontbeten Als jij iets langer in je gouden koets was blijven steken was `t diamantje kwijt geraakt in die luxe limowagen zonder…