ze glimlacht net genoeg om er gelukkig uit te zien
het loof van de bussel wortelen die ze draagt
wiegt zachtjes als het mooiste boeket in de wind
ze trekt weer het park in een wapperende
rok achter haar aanslepend als een speels kind
niet beducht op kuilen of valstrikken
aan de rand van de vijver plukt ze
een papaver en gooit hem naar een…
Ontoereikend, onbegrepen,
op mijn vleugels der wind,
verloor ik veer na veer,
liet het maar aanslepen.
Hoop in innerlijk verlangen,
op mijn vleugels der wind,
fluisterde hij mijn naam,
in zijn stille lofzangen.
Een herkenning welbehagen,
op mijn vleugels der wind,
neem mij eindeloos mee,
in liefde.. verslagen.…
het bestaande, nog niet verstreken thuisuniversum
de sterrenhemel met veilige dorpshaven
het aanslepen van boodschappentassen
hernieuwde scheelheid van staren naar de muur
tropische vissen uit paarse meren
ogen achter glazen oogkassen, verloren pinpassen
het dragen van niet-wetenschap, volledig bij kennis
steen, te zacht voor handen…
387
Bezig met laden