wortelkind
ze glimlacht net genoeg om er gelukkig uit te zien
het loof van de bussel wortelen die ze draagt
wiegt zachtjes als het mooiste boeket in de wind
ze trekt weer het park in een wapperende
rok achter haar aanslepend als een speels kind
niet beducht op kuilen of valstrikken
aan de rand van de vijver plukt ze
een papaver en gooit hem naar een eend
ze is lief en mooi en wereldvreemd
Zie ook: http://www.Jandeb.be
Schrijver: jandeb, 28 juni 2008
Geplaatst in de categorie: individu