Van rots tot diepte en de zeis
die zijn beweging kiest; van golf
tot boegspriet en het meer
dat in zijn vloot de waarheid regeert
met de vaardigheid van stromen. Kringloop
van gevoel, de vaste hand
die met de zekerheid van licht
de sporen drukt van voet tot stap
tot zelfsprekend gemak.…
Langs de havengeul
Hangen zwaluwstaarten aan de draad
Jij vangt de flarden van hun lied
In jouw bloes dat bol staat als een zeil
Aan een bezemsteel geknoopt
Alsof je in matrozenpak in het kraaiennest kroop
Op de boegspriet een radeloos evenwicht vond
Het schip ligt aangemeerd
Dan scheert een meeuw
Hapt naar jouw tepel
De zoetzure bes…
op de wind
vleugels van ganzen die opstijgen
eenmaal de haven verlaten verdwijnt
het land met klaagzang van meeuwen
die boven het wijde zog zweven
na het vertrek niet rijker noch wijzer
de harten gebonden in de lijven van
schepen van hout en mannen van ijzer
het dek rijst op een golf de houten romp
schudt als een paard nukkig geluimd
de boegspriet…
‘t Mastje te schrapen en kabels te scheren,
Stuurman, de kapers vervloeken die stiel…
‘t Scheepje te teren en zeilen te smeren,
Hale de duivel dan liever onz’ ziel…
Wieglen de baren voor ons in de verte,
Schoeners beladen met kostlijke buit,
popelend danst in de zielzak ons herte,
Stuurman, we jagen, de boegspriet vooruit!…