Geluk is zoals
Wij ons de herinnering
Herinneren,
En zoals de
Herinnering ons herinnert:
Tijd die zich
Uitrekt en
Daarna weer
Invouwt
Moment van vluchtige
Weemoed die zich
Nestelt in ons
Brein, die een luikje
Is dat ik naar
Believen kan
Openen en
Daarna weer dichtdoen
Om te voorkomen
Dat ze er
Met mijn verstand…
Het besluit is gevallen
Het boek is uit
Zomaar dichtgeslagen door hem
Of heb ik
stilletjes gewacht tot hij
het boek zou dichtdoen?
Het besluit is gevallen
Ik moet mijn pad
Weer alleen gaan kiezen
Zal ik dat
snel met plezier
weer kunnen?…
hemel vol met sterren
'k ben opgestaan en ging naar buiten
waar niets het uitzicht zou versperren
Ik hoorde bladmuziek van bomen
het zachte ruisen, een fluistering
ik hoorde krekels in het nachtelijk uur
genoot van geluid en schittering
Dit is een nacht om van te dromen
ja zelfs wanneer je wakker bent
ik zal vannacht geen oog meer dichtdoen…
Maar daarna moet je gaan, en de deur dichtdoen.
Ga niet naast bed de wisselvallige intervallen
van mijn al rotte adem tellen. Houd mijn hand niet vast
die als een want zal worden neergelegd en waarin eens
mijn hand gezeten en naar die van jou gegrepen had.…
zodat je tevreden je ogen kunt dichtdoen.
Begin dan samen met de liefste honden
aan jouw avontuurlijke ontdekkingsreis
die eerst nog op deze aarde bestonden.
Ik wens je een hele goede en mooie reis.
Maar kijk eerst nog één keer achterom
voordat je gaat naar het prachtige paradijs
van het dierenrijkdom.…