Wat liefde en geluk moest zijn
werd vooral immens veel pijn
Zodoende slechts na een paar jaar
gingen wij moegestreden uit elkaar
En nu de knoop dan doorgehakt is
merk ik dat ik je nauwelijks mis
Want nu je me niet kunt domineren
voel ik het ware leven terugkeren…
tussen stoffige spinnenwebben
en gruizige muizenkeutels
hebben wij de knopen doorgehakt
om een einde aan het verleden te maken
en een begin te vinden
herinneringen
dwarrelden door het huis
van kamer naar kamer
rechtstreeks de buitenlucht in
morgen zal het laatste restje van toen
as worden op de akkers
van een vruchtbaar nu…
De avond was koud
van het oude jaar
we waren bij elkaar
De sekt was bubbelig
onze relatie opgedroogd
leeg en uitgedoogd
De kus miste vuur
de waarheid gevoeld
woorden niet bedoeld
De knopen waren licht
werden doorgehakt
een liefde abstract…
Ik heb eindelijk de knoop doorgehakt
ik moest dit aan je kwijt.
Ik zat er al zolang mee
het was echt de hoogste tijd.
Ik heb je gewoon verteld
hoeveel ik om je geef.
Hoe mijn hartje klopt voor jou
hoezeer ik voor je leef.
Je reageerde echter ijskoud
op de woorden die ik sprak.…
langs ons pad
vergaten we de tijd
de zon scheen
kleuren in seizoenen
onze hemel waren we te rijk
zo zijn we afgedwaald
en ronden slechts de
lang bekende wegen
het openstaan voor nieuw
en voor elkaar zijn we in
dagelijkse sleur vergeten
de bloemen zijn al uitgebloeid
het pad is niet meer te belopen maar
er gloort nog hoop na doorgehakte…
het dal leek peilloos diep dit jaar
de bodem bleef maar zakken
en meegezeulde drab
maakte elke stap te zwaar
de broekriem werd verstrakt
bezittingen vervreemd
oude banden doorgehakt
nieuwe lasten gemeden
en nog was er geen vaste grond
werd de gang niet lichter
immer drukten de plichten
toch sluit zichzelf het zuigend gat
verheft zich…
verleden
te lezen in verharde lagen
die het tere binnen schragen
tot ze eindelijk zijn verweerd
de weerstand in het heden
het opgewassen zijn
vastgelegd in rimpellijnen
soms heel dikke maar ook fijne
waar er minder werd gestreden
knoestig hout vertoont ervaren
in jonge jaren breed vertakt
veelzijdiger nog met de jaren
waar knopen werden doorgehakt…
nu zie ik in, dat er grenzen zijn
wat de bedoeling is
wie kind van de rekening is
maar ja, ik was met je begaan
wel voor je bezig
steeds op weg naar je
had ik maar gedaan, wat noodzakelijk was
gezegd wat ik op mijn lippen had
gewoon de knoop doorgehakt
nu weet ik, dat er een einde is
doordat ik teveel met mijzelf bezig was
ook nog heel…
Een jaar waarin ik knopen heb doorgehakt, nieuwe dingen ben begonnen en oude passies heb hervonden.
Een jaar waarin ik beslissingen heb genomen waarvan ik weleens denk "wat zou hij daarvan vinden?". En hoewel ik diep van binnen weet dat hij zou staan achter alles wat ik doe , had ik toch graag zijn bevestiging gehad....…
845
Bezig met laden