inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 32.897):

een dag niet gelachen een dag niet geleefd .

Nu je uit mijn leven bent, weg uit mijn bestaan
Niemand ooit de reden kent waarom jij moest gaan

Zou het lot je leven leiden dan, zijn je wegen al bepaald?
Iemand waar je zo van houdt, raak je zomaar kwijt
Jouw verhalen tegen mij, zijn verleden tijd

Zou het lot je leven leiden dan, zijn de wegen al bepaald?
Alles is veranderd sinds jij hier niet meer bent

Ik lees je naam in de sterren, overal waar ik ga, ben of sta
Fluisterend hoor ik van verre jouw geluid, je leeft nog elke dag

Kan ik verder zonder jou, staat de tijd nu stil?
Was je nog maar even hier, is alles wat ik wil
Alle vragen die ik je stellen wou, dingen waar ik nog mee zat
Weet dat ik je missen zal, omdat ik van je hou

Ik lees je naam in de sterren, overal waar ik ga, ben of sta
Fluisterend hoor ik van verre jouw geluid, je leeft nog elke dag...

Het is alweer ruim een jaar geleden dat ik afscheid heb moeten nemen van mijn vriend.
Een jaar waarin ik, zoals mijn vriend dat graag wilde, zijn motto "Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd" nastreefde.
Dat lachen was niet altijd makkelijk. Tijdens al die gezellige tijden waren er regelmatig momenten waarop ik dacht "dit moet ik even aan hem vertellen" of gewoon: "was hij hier maar bij".
Een jaar waarin ik knopen heb doorgehakt, nieuwe dingen ben begonnen en oude passies heb hervonden.
Een jaar waarin ik beslissingen heb genomen waarvan ik weleens denk "wat zou hij daarvan vinden?". En hoewel ik diep van binnen weet dat hij zou staan achter alles wat ik doe , had ik toch graag zijn bevestiging gehad....

Regelmatig hebben wij nog verdriet om hun "allerliefste oma die altijd spelletjes met ons deed", regelmatig fiets ik nog langs zijn huisje waar nu andere mensen wonen en nog iedere ochtend drink ik koffie uit de beker die ik gebruikte tijdens ons bijna dagelijkse koffie-uurtje...

"Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd". Niet altijd even makkelijk, maar zeker de moeite waard om te proberen...

Schrijver: kayleigh, 24 december 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 516

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)