Alle inzendingen over etiket

met universeel gekleurd krijt op onbevangen linnen en word je onzekere penseel geleid door niet vaststaande waarden, daarmee schep je een naakt bestaan van onzekerheid, ontdaan van alle eroderende rozengeur en maneschijn als contrast, de norm zit in het zelf schenkbaar als oude wijn die de jaren heeft doen slijten, maar op het etiket…

Hij las het etiket en zei: ~Het is maar dat je ‘t weet, de datum is verstreken, steek dat bocht maar in je reet.~…

Opgelucht haald de fles kruidige rose wijn met leeg etiket, lucht, om kurk uit te spugen, die het frisse herfstarrangement, de kleur van een zachte herfstwandelingstint nalaat.…

die ik bijna altijd weiger, want dat wordt te werkelijk alles kwam aan het licht, toen ik volwassen werd ineens kon ik niet meer mee in gesprek ontweek iedere toenadering en ook begrip ik wilde zijn zoals ik me voorstelde wenste me niet aan te passen aan wie dan ook zeker mijn ouders moesten het ontgelden werd uit huis geplaatst met een etiket…

schept zichzelf een aanwijsstokje om zo de bokken van de geiten te scheiden en wijst aan in welk jij mag duidelijkheid dus geen verwijten maar die kween waar moet die dan heen soms vermengt die zich met de geiten dan weer met de bokken gelukkig bestaat er voor haar/hem geen hokje klaar waar die z’n leven in moet slijten dieren kennen geen etiketten…

Leesbare etiketten misschien. Breinige gedachten meestal, die misleidende ideeën zijn. Zoals een misleidend ego is, dat om laffe angsten draait. Gevoel spreekt onzichtbare taal, die in zichtbare emoties leeft. Met gevoelige ogen streelt. Met open oren luistert. Zachte handen voelt. Liefde wakker zoent. Of, daarvan droomt.…

Primaat is maar een etiket. Een zogenaamde naam. Zijn we wat we denken dat we zijn? Ben 'IK' een slimme gedachte? Ben IK mijn ego wel, dat ik heb bedacht? Zijn we, wat machthebbers bepalen, hoe we mensendieren mogen zijn? Wat ik ten diepste ben. Zijn we wat we leren? Wat we geloven?…

In de kelder lagen flessen, met etiketten óh zo mooi, met afbeeldingen van kastelen, achter slot en grendel in de flessenkooi. Voor de bruiloft van mijn zus, kwamen zij logeren. Het opklapbed stond reeds gedekt. Na de borrel en corpuleuze maaltijd, was het al snel twee stemmig snurken onder de dekens en gehaakte overtrek.…

Een kleurig kiekje van wat kankerlongen helpt niks. Het maakt de roker niet benauwd. En nu moet dan de zoutfan van zijn fout door pittig voorlichten worden doordrongen? Zijn zwelgen in de zoutjes laat hem koud hij haalt de schouders op en zegt: “Wat zou ’t…”…

Strak in het pak met stropdas om volgens de etiketten. Wij zouden ons verzetten, strijden tegen onrecht, maar dat was gemakkelijk gezegd. Het doen was punt twee en nu terug kijkend gingen wij achteraf mee met de maatschappij die wij nee verkochten. Terwijl wij het zochten in eenvoud, in religie, het boeddhisme.…

Uit allerhande potten, volgens de etiketten ooit gevuld met atjar tjampoer, chutney, jam puilen vele bankbiljetten. Hij tracht me iets te zeggen, maar is slecht bij stem. Ik meen te horen: `geef me een sigaar’. Ik verschuif een kleedje, poets wat koper en denk: `ik ben hier wel zo'n beetje klaar, zo is het huishouden weer proper.’…