Geïnspireerd door denderende
vleugeltreinen vol gedachtensporen
probeer ik alles in luchtledigheid te horen
getetter valt te pletter
ik blaas bellen vol gesprekken
achter taalrijke spraakdranghekken
zij vormen de auditieve voetsporen
van droomresiduen ooit geboren
in een fatale morgana
rimpelend in doorzichtige brei
maar eenmaal dichterbij…
Nerveuze ambiance, getetter,
als sierlijke schimmen glijden ze door de dageraad.
Gezellige drukte, gekwetter,
als biddende nonnetjes naast elkaar op de prikkeldraad.
Ze zijn er weer, ze zijn terug.
Ik zag hen, zo lijkt het, in geen tijden.
Ik miste hun luchtballet,
hun vliegkunst over akkers, over weiden.…
In de trein op weg naar huis
voel ik me niet echt thuis
het gering en getetter
het luide praten en geschetter
"Nee, ik ben nu bij amsterdam"
"Ja, ik stap uit en neem de tram"
Ongewild luister je naar verhalen
je wilt eigenlijk lezen, dus dat is balen
maar de oh's en ah's zijn niet van de lucht
het lijkt wel een dagelijkse klucht
bij…
moorden is immers ook niet te mijden
ik zie naar buiten
mijn punto voor de deur
een tuintje achter
in de wc een toegankelijke geur
ook het beeldscherm der democratie
staat iedere avond aan
iedere file of stagnatie
het weer en de soap
gaat met ons leven op de loop
koetje boe, roept de ge-es-em
oh, ben jij het alweer
op je onnozel getetter…