Alle inzendingen over ongelegen

Altijd komt hij, totaal onverwachts nooit ben je voorbereid op hem, ‘k wou dat het anders was, altijd komt ie ongelegen, wil je zeggen wat altijd werd verzwegen, nooit meer zeggen, ik hou van jou, nooit meer mopperen, op van die kleine dingen.…

die ene merel die weer van het voorjaar floot En ik verstrooide er de zomer met mijn hand nog wat verlegen voor mij uit - in één beweging die je navel had ontbloot waarna je wangen zich verbloosden om de kus die werd gegeven en bleef hangen - net zo lang de zon haar zienderogen sloot We liepen verder in de schemer waar de tijd viel ongelegen…

Ik praat niet graag ben vaak te traag ik hou mijn mening meestal vaag ik kom altijd net te laat en ik haat het als ik weer eens heb verloren Ik wil te veel zit nooit eens stil ik maak het stuk en niet meer heel ik luister niet naar goede raad en raak de draad kwijt in mijn metaforen Ik kom geregeld ongelegen hou niet van sportief bewegen…

Maar nog tikte de Friese klok op weg naar een slagveld, wachtend op een ongelegen uur, min die ene minuut van waardig afscheid nemen met de woorden die Jezus ons geleerd heeft: 'Mijn vader die op een tak zit, eindelijk knakte de nachtmerrie van het zinloos paalzitten tot in eeuwigheid.'. Einde?…

druppelde beton want ook al was ik dan nog jong net twintig - één ding wist ik zeker dat zij net als ik hier kwamen voor een hemels feuilleton Onwennig schoof ik dichterbij waar zeven dames mij bekeken die ik biechtte van mijn leven en van God - zover ik kon waarna ik vroeg of zij met mij er wilden bidden -maar zij zwegen blijkbaar kwam het ongelegen…

Maar nog tikt de klok op weg naar een slagveld, wachtend op een ongelegen uur, min die ene minuut van waardig afscheid nemen met de woorden die Jezus ons geleerd heeft: mijn vader die op een tak zit eindelijk knakt de nachtmerrie van het zinloos paalzitten tot in eeuwigheid. Einde?…

Het kwam hem uiterst ongelegen; de rijkspolitie hield hem aan. Hij kroop gekwetst z'n wagen uit, geholpen door de sterke hand. Het sterke oog viel op z'n buit. Zo viel de kraker door de mand. 'Die beuk denkt vast: "Je bent geschift!" Hij heeft zich door je neus geboord,' zo sprak d'agent, 'je krijgt een lift.…

"Ik kom misschien wat laat en ongelegen, maar God heeft mij gezonden met een last." Ik sprak: "Wie tot mij komt van Zijnentwege is mij ten allen tijde een lieve gast." Ik bood u spijze, ik dronk met u de wijn.…

’t Is een Graecus, ’t is een Piet – maar Ongelooflijk dom en droog. ’k Moest de Vijfde laten glijden, Daar ’k met hem mijn rust verloor, Want op ongelegen tijden Las hij me altijd verzen voor. En de Zesde, jong bedorven – Zwakke ziel en grote geest – Is, mijn ziele schreit – gestorven! Maar een ander zegt, gesjeesd.…