Alle inzendingen over rangeren

in ieder woord spoort mijn trein naar verre oorden ongehinderd door station en rails reizen geest en associaties mee passeer steden en culturen zigzag landen en verpoos op tal van mooie stranden voel de mantra’s van op weg waarbij tijd gebeden zegt die tussen bielzen zijn gelegd pas als de woordenvloed is opgedroogd rangeer ik…

ik zag het zachte aura dat over je handen lag het warm energetisch vlak van jouw bestaan het verschil in spanning deed hormonen stromen vol affectie voor een heerlijk warm contact waarbij wij energie blocks wisselden in bekende arrangementen die in rangeren extra’s parkeerden het is dit spel waarin wij houden van elkaar…

de trofeeën van het jagen in het leven slagen staan in huizen van geluk de auto’s opgepimpt het kind is hoogbegaafd iedereen een eigen paard maar de buitenkant is slechts decor het toneelstuk is een flop er is geen hoofdrol weggelegd voor samenzijn ieder neemt de eigen trein men spoort niet met elkaar koppelen en rangeren hebben…

* naar een gedicht van de 6-jarige Laura Ranger!…

soms zijn wij de logische verbanden heel diep van binnen kwijt in ervaren dat denken niet meer zijn hand reikt aan onze zinnen wij de wereld gaan beleven als toevallige incidenten waarbij oorzaak en gevolg bestaat uit niet gekoppelde momenten in blokkeren proberen we de flow weer op het goede spoor te krijgen rangeren zal…

ik spoorde op het ritme van rangeren stopte en trok op tussen langdurig stilstaan met op ruiten de druipende regendrop zoals altijd zag ik in beslagen ramen je gezicht passeren in de talrijke stops riep jij alle namen van stations verderop ik veegde strepen maar je kwam niet dichterbij alleen je ogen keken met veel…

Velen hebben je muziek omarmd als waren ze geraakt door Cupido, muziek waar de soul vanaf spat, duidelijk met geniaal stemgeluid, in alle klanken zie je beelden van hoe het werkelijk is geweest, hoe de outlaws hun kostje steelden, rangers reageerden als een roofbeest, hoe de vogelvrijen botsten op onkruid, laffe vallen en oergemene overmacht…

Waar bleven de Texas Rangers, waarom lette Ivanhoe niet op, Justitie en politiek schoven aan aan dezelfde tafel. Pleister mijn lippen aaneen en schrijf er 'slachtoffer' op. Ik blijf bloeden, dus ik leef nog. Daar komt de bisschop met een tros ballonnen van bewakers, woordvoerders en secondanten.…

uit de kaftan muzelkunstjes lieve an duizelt er nog van een tuinman zei ja graag nu het nog kan pers en ja de dood wachtte hem in ispahan in bilbao zeven pieten en de goedheiligman met kapottekes getest als dicht door don juan maar arthur king rond ter tafel uit glamourgan spoot schots en scheef heet wel in haar pan een glassgow ranger…

Eens op een dag, toen ik de stad Verliet en in de spoortrein zat, En daar in stille lijdzaamheid Geduldig wachtte tot de tijd - Bij 't langzaam voortgaan van de klok - Zou komen, dat mijn trein vertrok, Geschiedde 't, dat in 't naaste spoor Een trein rangeren ging en voor Mijn venster schoof.…