door turquoise blauw omarmd
is 't leven nauwelijks troostend
daar dierbaren worden vermist
laatste woorden vol liefde
werden in aller ijl verzonden
in de hoop gehoord te worden
braaf bleef men daar
waar men verteld was te blijven
de ondergang van een schoolreis…
op het plein werd nog gevoetbald
aan open ramen werd muziek geoefend
er was iets zuiders in de straat
de deuren stonden op een kier
wij brachten brieven naar de post
blij en opgewonden als kinderen
de avond voor de schoolreis
elders kwamen de troepen
weer in beweging
------------------------------------------
uit: 'Het verband tusen…
toen ik uit onschuld bestond
liep ik soms
het paradijs in en uit
voor me lag het grasveld
oneindig groot
en aan de overkant
dat ongekende
verre vreemde land
hollend wilde ik
daar naar toe
na lange tijd bereikte ik
het vreemde oord
in de verre verte zag ik
de kinderen
ze waren zo klein ineens
net als hun stemmen
mijn duizelend hoofd…
Waw, die schoolreis, er was sterke drank.
Mijn klasgenoten zag ik niet meer staan.
Onze verloving, wijn in overvloed
Vraag mij de namen van de genodigden niet...
Ons huwelijksfeest, af, alles erop en eraan
Mijn bruidegom was... helaas de fles.
De pijnloze bevalling van ons kindje
In mijn roes bracht ik het wicht ter wereld.…