22 resultaten.
Olga op het dodenveld 5 + 6
gedicht
2.7 met 12 stemmen
6.179 altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
naar overlevenden staakt
waarop de storm stilt
waarop iemand met schrijven
ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
staakt, zoals en schip het anker
licht en de richting
opnieuw bepaalt
daarnet…
Het karige maal
gedicht
2.8 met 36 stemmen
8.007 Onder de lamp aan tafel
zwijgend eten wij: onze handen
als witte vlekken komen en gaan;
onze beringde vingers achteloos
met het vertrouwde brood spelend.
Geen vreugde niets ongewoons
is er in de klank van onze
messen en vorken.
En natuurlijk weten wij niets
van het geluk van reizigers
in een avondtrein.
--------------------…
tekening
gedicht
3.0 met 36 stemmen
13.544 tenslotte willen wij steeds opnieuw
hetzelfde zien: een huis tussen de bomen
zoals kinderen het onvermoeibaar
tekenen: een raam, een deur, een leien dak
en achter het raam een familie en laten we
vooral de schoorsteen niet vergeten
waar rook komt uitgekringeld
op de lege plekken komen bergen
hier en daar een vogel
en sneeuw misschien waardoor…
Olga op het dodenveld 5
gedicht
2.2 met 56 stemmen
12.050 altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
naar overlevenden staakt
waarop de storm stilt
waarop iemand met schrijven
ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
-------------------------
uit: 'Winterhard', 1988.…
deze lente, dit
gedicht
2.3 met 92 stemmen
22.673 deze lente, dit
nerveuze regenen maakt
alles weer onzeker en toch
buiten door het raam
gaat alles verder:
onrust ingemetseld in
huisnummers buslijnen
rekeningen dagen
graden en
daar lopen onder paraplu's
allen die wat willen worden
die al huizen hebben
schoenen auto's
kinderen
ach, deze lente dit
uitgesteld ontluiken, dit
regenen…
De eerste lentedag
gedicht
3.2 met 38 stemmen
21.023 op het plein werd nog gevoetbald
aan open ramen werd muziek geoefend
er was iets zuiders in de straat
de deuren stonden op een kier
wij brachten brieven naar de post
blij en opgewonden als kinderen
de avond voor de schoolreis
elders kwamen de troepen
weer in beweging
------------------------------------------
uit: 'Het verband tusen…
Everzwijnen in januari
gedicht
4.5 met 497 stemmen
16.252 je zocht een pad in het ongewisse
bij elke bocht keek je om, waar
je was, je gooide een steen
en het stoof in de struiken:
vijf kleine gestreepte coureurs
en hun moeder renden als gekken
je blikveld uit
je stelde je voor hoe je 's avonds
zou bellen om hun te vragen
hoe het ze verder die dag was vergaan
om hen gerust te stellen, de jacht…
De zin van wandelen
gedicht
4.8 met 4 stemmen
2.811 je voelde het zweet op je wenkbrauwen
rusten, je keek waar je liep en het leek
alsof de aarde terugkeek, de stenen
de bladeren van vorig jaar wenkten
je eerst en weken dan weer, ze maakten
je dronken, je struikelde maar je bleef
overeind, je leefde gewaarschuwd
en je gedachten zweefden niet langer
maar ze bezonken
tegen een veld violetblauwe…
Reis en bestemming
gedicht
1.0 met 1 stemmen
4.048 ik denk dat ik aanknopingspunten bedoel, een
uitzicht bijvoorbeeld, contouren van bergen die
opdoemen in de mist, cipressen, een linde, een
halfopen kanten gordijn, druppels aan stoelen
op het terras, iets tastbaars en het is waar,
in andere steden doen wij meer moeite, kijken
naar peuken en stof op de weg, naar plantengroei
op het voetpad,…
reeën
gedicht
4.2 met 4 stemmen
4.077 ik vroeg of je nog van me hield
en je zweeg lange tijd
tot je 'kijk', zei, 'beneden'
daar stonden in langzaam
en laaghangend licht
twee reeën een ogenblik stil,
toen vluchtten zij snel en gewichtloos
het struikgewas in
hier en daar werden bladeren geel
dat was wat je daarna zou zeggen
'september, de herfst komt er aan'…
Komt er een dag
gedicht
3.8 met 5 stemmen
3.992 komt er een dag waarop
geen spijt meer klinkt geen
treurigheid in onze stem
in de woorden die we zeggen zoals:
vroeger wij soms toch
wanneer waartoe zoniet
komt er een dag waarop
we lachen om de dagen
die nog voor ons liggen
sprankelend vol
stadsgeluiden
dat we de dingen kunnen
noemen bij hun namen
en ze veranderen
--------------…
van de mariannenplatz
gedicht
5.0 met 1 stemmen
7.210 van de mariannenplatz
naar de overkant:
gesloopte panden of wat
daarvan nog rest
behangpapier, de plaats
waar de leidingen zaten
de holte waar de kolenkachel
stond
de vragen die zij zich daarbij
stelt: hoe het voor de oorlog was
waar het bed stond
waar de tafel en alles
wat daartussen lag
van de mariannenplatz
naar de overkant dat…
Stel je voor
gedicht
3.5 met 8 stemmen
3.980 stel je voor dat er diep binnenin je
een buitenland ligt, dennen,
sneeuw en barakken, land
zonder bodem, je haalt het niet op
stel je voor dat de tijd niet bestaat
en jij wel nog, stel dat je nooit abrikozen
gegeten hebt, trouwens, het woord
abrikoos was verdwenen en moskou,
je broer, promenade, ze waren geweken,
terug naar het schuim van…
Beuken
gedicht
2.6 met 19 stemmen
6.411 je zou van elke dag iets
moeten overhouden, vandaag misschien
het beeld van beukenstammen, zoals ze
langs de weg gestapeld lagen en je
hun binnenste kon zien dat leek
op het vruchtvlees van pompoenen
of de plek waar ze onder
een dunne sneeuwlaag stonden,
wat iemand zei, bijvoorbeeld,
dat het naar prinsessen rook
en iemand anders dat het…
Winter 2
gedicht
2.8 met 9 stemmen
7.093 langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte
een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen
langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd…
Le mistral
gedicht
2.5 met 17 stemmen
3.397 welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten
waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en…
Winter
gedicht
2.9 met 34 stemmen
10.417 zo zal het zijn als zij verlaten
en onvruchtbaar gezeten aan
het raam de uren tot dagen
de kamers tot huizen verzinnen
en tussen hen een stilte
die een hoofd vol dromen nog
verbergt, een stilte die
de keel dichtsnoert en ten slotte
een stilte vanzelfsprekend reeds,
onoverkomelijk
als tussen heel oude bergen
---------------------------…
Zomereinde aan de Leie
gedicht
2.3 met 70 stemmen
14.834 dit is wat een schilder zou zien:
de gebleekte graskant, kastanjes
en linden, het warme maar heengaande
licht van de avond en tegen de haag
op de andere oever een loper, en zijn
gedachten, hoe schilder je die
en boven het water de meeuwen
en tussen het licht- en donkerder groen
de plecht van een jacht, het schuiven
der dingen, de richtingen…
Le col de l'homme mort *)
gedicht
2.5 met 26 stemmen
7.369 het wachtte nog met sneeuwen
maar de stilte was al ingetreden
toen wij stegen met dat lopen
dat een vorm van stilstaan is
wij zochten naar een uitzicht
een punt voor het verdwijnt
wij wisten niet hoe men
de draagkracht meet van ijs
we waren samen en alleen
we waren nauwelijks en nog
zoals de laatste vogels in de lucht
voor het begon te…
Winter 2
gedicht
3.5 met 41 stemmen
12.742 langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte
een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen
langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd samengaan…
de ribben zijn van het geraamte
gedicht
3.6 met 12 stemmen
10.681 de ribben zijn van het geraamte
het mooiste onderdeel, ze doen
aan vleugels denken of een soort
accordeon waar leven in- en uitgaat
je ziet ze beter
na de hongersnood of in het massagraf
het zijn de rimpels in het zand
als de zee zich heeft teruggetrokken
het zijn de breekbaarste takken
van de bomen die in open vrachtwagens
worden weggevoerd…
afscheid in poleskoje anno 1994
gedicht
2.6 met 116 stemmen
57.595 omdat lopen beter is
dan stilstaan hebben zij
niet op de bus gewacht
maar gaan alvast gestaag
het uitzicht in, met grote ogen
kijken hen de dieren na
zij namen afscheid
zij hielden even bij elkaar
wat straks uiteen zal vallen
huil niet, zegden ze
omdat woorden beter zijn dan stilte
een jongen loopt hen tegemoet
met rubberlaarzen in…