inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.702):

Winter 2

langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte

een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen

langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd samengaan van ongeloof
en verlangen houdt ons staande
als zagen wij alsmaar witte,
wegvarende schepen

---------------------------
uit: 'Ingesneeuwd', 1984.

Schrijver: Miriam Van hee
Inzender: Ah, 23 november 2011


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.8 met 9 stemmen aantal keer bekeken 6.952

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)