Alle inzendingen over valk

Tussen de seconden ligt het geluk, tussen woorden de waarheid... en niemand weet waar de weg toe leidt. Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…

Slaap schone slaapster, slaap Onder jouw sterrenhemel verzonken In mysterie. Terwijl het scheepje van halve maan Haar licht werpt op jouw bleek gelaat. Slaap schone slaapster, slaap Jij die alleen liefde kent en Geen haat.…

Lichten dimmen in de nacht. Een stille kracht ontwaakt. Jouw blauwe ogen zo zacht. Jij bent het die mij nog Steeds raakt. Niets is mooier dan jij... Geen purperen hei onder de hoge Zomerzon of het witte zand van Een tropisch palmenstrand. Noch de adelaar zwevend boven hoge Bergen zo vrij! Niets is mooier dan jij!…

Gejaagde blikken in de ogen van mensen. De straat bezoedeld met sporen die nooit Hun doel bereiken. Want zoals zal blijken zijn zij slechts Bestemd voor de vergetelheid. Nooit is het hoogste doel bereikt Wanneer men vlak voor de dood Terugkijkt en ziet dat alles niets Meer is dan een in alle kleuren van de Regenboog geblazen zeepbel.…

De stilte buiten op straat, in huis. Slechts het zachtjes tikken van de klok. Overpeinzend, beschouwend, doch niet wetend wat komen gaat... Telkens dat ene moment dat telt en steeds die rust, niets dat wordt verondersteld. Geen verwachtingen, noch het pogen naar wat dan ook. Dat is geheel uitgeblust, als ware het opgegaan in rook…

Woorden verliezen hun betekenis, Mensen hun gezicht... Zij klampen zich aan elkaar vast Aan een laatste strohalm en hebben Hun valse hoop op de toekomst gericht. Het leven heeft haar glans verloren. Men verliest elkander uit het oog En zijn nog bij elkaar als Zon en regen, maar dan zonder regenboog.…

Nacht vol leegte, kaarsen branden. Het hart lijkt verstomd, ieder gevoel vergeten en gedachten vervagen met de minuut. Verdwaasd kijk ik in het rond en weet dat deze herinnering alles overstijgt. Hij is echt alsof jij er bent. Maar de regen op het zolderraam verraadt de kille werkelijkheid. En al wat er over blijft is jouw naam. Ik ga…

De weg tussen boomstronken, reis in vergetelheid en in diepe treurnis verzonken. Een mistroostig beeld, ziel en gedachten verward in maan- licht aldaar. Het geheim van geluk achter de sterren verborgen. De ruïnes, de puinhopen die ik zie... Eerst alles stuk voor het geluk van morgen. En wie ben ik, oh wie?…

Door een gordijn van liefde En valse hoop kijk ik naar Buiten en weet bijna alles Is te koop. Maar niet datgene wat je zo Dierbaar is, het verlangen naar Het ware, de waarheid zo puur. Wat je leidt iedere dag, ieder uur. Bij tijd en wijle kijk ik naar de Sterren, omringd door duisternis, die Mij al is het maar voor even Een beetje inzicht…

Zon, zonneschijn, de tafel is gedekt. Lachende gezichten, niemand die van de honger verrekt. We eten onze buik weer helemaal vol. Wij hebben het allen zo goed hier op deze aardbol. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat eten, drinken en werken aan onze toekomst. Vragen aan elkaar hoe het met ons gaat. En weten voor velen is het reeds te…

Te veel zaken, geen rust meer. Verdwaald lijkt alle gelijkmoedigheid. En de dingen zijn de mensen de baas. Eenvoud is iets wat blijkbaar niet Meer bestaat. Dag in dag uit heeft men het druk. En voor een gemoedelijk samen zijn Is het vaak te laat... De tijd die spoort ons aan en Het is de weelde die velen het hoofd Op hol doet slaan.…

Vertrouwelijke oude eik langs het grintpad. Ik kijk, de takken nog kaal. Zijn kolossale stam, hij staat er Verlaten bij. Diep geworteld in de aarde Waarop de zon schijnt. Rust, vrede heerst hier onder een Zachtblauw hemeldek. Terwijl moeder natuur waakt en ik een zucht van verlichting slaak.…

Regen, droefgeestig het straatbeeld. Paraplu's waaronder mensen verscholen In de kraag van hun jas zouden willen Dat het anders was. Een fietser op de dijk, eenzaam, Door en door nat. Uitgestorven lijkt de stad, harde regen, De natuur doet zijn werk, planten, Bomen en ook mensen zij hebben het nodig. Ook al zouden zij anders wensen...…

Champagne bruist en kaviaar blinkt op zilveren schalen. Verguld is iedere zin, elk gesproken woord. Rokkostuums, avondjurken gaan in het rond. Gouden colliers en bloedkoralen kettingen vullen decolletés. De wals, de tango, maar ook rock en roll in een uitgelaten sfeer van feestvierende lieden. Kostbare drank wordt geschonken in een dampende…

Radeloze blikken in de ogen van mensen. Zij kunnen het niet langer verbergen. Hun grimas verbleekt, het schild brokkelt af. De dagen die zij leven lijken soms een straf. Enig vertier moet het leed dan verzachten, maar men zit onderwijl ergens anders met zijn gedachten... Kleurrijk als het leven is met zoveel aanbod op allerlei gebied is…

Heel ras in sneltreinvaart gaan beelden Die mijn netvlies bereiken voorbij. Een stille kracht ketent hen aaneen. Eerst als korte fragmenten verschillend Van aard, dan later vormen zij toch een Samenhangend geheel. Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd En door het denken worden geselecteerd.…

De golven van de zee, onstuimig als ze kunnen zijn. Hevig en meedogenloos de pijn, stemmingen gaan op en neer, ons hart gaat te keer. Ons humeur goed of slecht, het is allemaal levensecht. De schepping in haar volheid, vreugde in het leven, maar ook pijn die kastijdt. Al het lief en leed dat elkander bindt. En al het onkenbare dat wat…

Tijd in harmonie met het leven. Elke seconde, iedere adem zijn een en alles wat we doen voelt als zacht fluweel in onze hand. Elk woord gesproken of geschreven blaast nieuw leven in dat puur is en onvervalst. De lach, maar ook de traan zullen gaan van gelaat tot gelaat en ver- drijven alle onderlinge haat. Een eenheid die er dan is en…

Stille kracht, onzichtbaar wezen. In velen de onbekende weg, onze Ogen eerst nog dwalend en gedachten Verward... Doch de ziel fluistert en Woorden krijgen betekenis.…

Machteloos kijk ik naar een wolk die steeds verder weg drijft in een hemel waarvan je het blauw niet meer ziet. Als een vogel met een gebroken vleugel die op wil stijgen, maar hij kan het niet. Vleugellam is het met ogen bezaaide monster Argus, hij waakt, kijkt toe... machteloos. Doch houdt alles in de gaten, maar zijn ogen zijn moe…

Straten beneveld met gelaten gezichten. Aan weerszij grauwe muren, een schemering Hangt boven de stad en gestaag verstrijken De uren. Een stilte heerst alom en mensen lijken Als dingen doofstom. Hun zintuigen zijn verdoofd en gedachten Slokken hen op. Het beloofde land is een illusie voor Iedereen... Terwijl hun sporen vervagen tussen…

Tijd, stilte en beweging tegelijk. Bevestiging van onze eindigheid Die (on)zichtbaar de dagen slijt...…

Een nieuwe dag, gelach op straat. De morgenzon schijnt in een wereld vol vage en nare herinneringen weliswaar. Maar nu is de tijd aangebroken voor dromen met een zuiver licht dat wordt omgebogen tot een heldere werkelijkheid. Men heeft dan zicht op het welig tieren van alles dat geschiedt in een wereld vol mededogen, vrede en geluk. Mensen…

Wacht maar, tot alles er anders uitziet.. Kracht herrezen in ieders hart verdwenen het verdriet. Stil maar, tot dat woorden er echt toe doen wezenlijk en oprecht. Ik heb gehoord... er is geen verschil tussen een mens goed of slecht. Voor God zijn alle mensen gelijk; 'Hij geeft het licht van de zon aan goede en slechte mensen'.…

Ik zit op de wc en mijn dagdromen nemen mij mee naar jou! Ik veeg mijn achterste af en zie jouw gezicht, je lach. Je ogen die stralen, maar voorlopig zit ik te balen en heb ik een strop, want mijn wc-papier is op. Jij bent er niet en er is niemand die het voor mij kan halen. Hoe moet dat nou, oh wat moet ik toch zonder jou?!…

Op een stille avond staar ik naar de tuinen waar nog mensen bezig zijn met het snoeien van een heg of het maaien van gras. Rust omkleedt mij en vurig verlangen dooft, terwijl langzaam achter bomen de zon verdwijnt. Grijs de hemel, maar vredig tegelijk. Harmonie vult de de zwoele lucht, woorden zijn in stilte gehuld en vervlieden langzaam…

Ik herinner mij woorden van jou van mij, wat we zeiden. Maar leiden nu ons eigen leven. De avondschemering boven de tuin en het huis waar ik een gedicht lees van M.Vasalis, schoonheid en verval... Even een traan, het regent en ik kijk naar het natte gras. Alles wat zuiver was, de grond, de aarde, jouw ogen en je haren. Wat er is, is een…

De geur van gras en water dat kabbelt door riet omgeven. Waar later zwanen sierlijk neer strijken. En mensen langs de waterkant kijken naar schepen die voorbij varen, terwijl aan de andere kant van hen het verkeer voorbij raast. Rennen of stil staan in het leven waarin menigeen zich haast. Natuurlijk evenwicht is als yin en yang. Iets…

Onbegaanbaar is de weg... Een ziel in waan en alleen. Dan de ogen die stilzwijgend... Niets dan ware leegte in breedte, diepte. Vergeten en verloren, diepere betekenis voor hen uitverkoren. Tegen en voor als zwart en wit. Wet van de grote getallen. Door en door nat of anders... Voel en geniet of niet de smaak van... Kan een brief de juiste…

Kort en hevig, los en tevens standvastig zijn het mijn gedachten, gevoelens die verstillen in de schaduw van mijn wezen. En alles is niets meer dan een vluchtig moment dat tijdloos is in ruimte waar ik even mezelf ben... Als een druppel regen, als mijn naam en een woord geschreven in het zand. Waar dan een golf van de zee de betekenis…