inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.761):

Melancholiek.

Ik herinner mij woorden van jou
van mij, wat we zeiden.
Maar leiden nu ons eigen leven.

De avondschemering boven de tuin
en het huis waar ik een gedicht lees
van M.Vasalis, schoonheid en verval...
Even een traan, het regent en ik kijk
naar het natte gras.

Alles wat zuiver was, de grond, de
aarde, jouw ogen en je haren.
Wat er is, is een foto waar ik naar
staar en alles dat zo levenslustig was
is niets meer dan een levenloos gebaar...
daar op een oude kast.

... Een herinnering aan een geliefde waarbij elkaars wegen zich hebben gescheiden. Deze in een bui van weemoed en melancholie.
Mede versterkt door het lezen van een gedicht van Vasalis waarbij er sprake is van de tegenstelling(vaak gebruikt door haar) van het mooie, schone en het negatieve...
In de tegenstelling(en) zit dikwijls een melancholische ondertoon. ...

Schrijver: martin valk, 12 april 2013


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 753

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Joran Tibor de Jong
Datum:
4 januari 2014
Prachtig gedicht over een oude wonden die met het minste geringe weer gaan bloeden, wederom ook zo herkenbaar...
Naam:
Petra Hermans
Datum:
12 mei 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Er zit een heel mooie zuivere kern van schoonheid
in jouw gedicht, Martin.
Naam:
Imiza
Datum:
16 april 2013
gevoelig en mooie laatste zinnen, sfeer is voelbaar
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
14 april 2013
Een traan rustend op woorden, teer en mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)