Alle inzendingen over verkleumen

Je moet wel oppassen dat je niet wegdrijft op de gratie van haar grijs en je zodanig laat verrassen dat je voor altijd blijft verkleumen in haar ijs…

och, wat een weldaad voor de armen om zich aan het vuur te verwarmen om niet te verkleumen zonder een partner om tegenaan te leunen gaskraan gesloten en nieuwe vuile boten houtemmer en kolenhok zo leeg als de portemonnee armoede in Nederland? aub. nee nee! waar is dit schip gestrand in eertijds welvaart Nederland?…

de Dolle Mol is niet meer gesloten, dat wel, het systeem verdraagt geen klare kijkers die teveel kunnen bespreken met stemmen die kunnen tellen de koffie staat te verkleumen zonder warme mensenhanden het lot van elke geschonken kop in de krant van agitatie over frustratie en defenestratie - iets ging naar de mallemoer zo eindigt het…

de put dieper dan de echo kan reiken duister als in de diepste spelonken glad en bezweet met algenvocht verdriet in tranen verdronken het dal was dieper dan zijn bedding de stroom meedogenloos en wreed de groene heuvel onbereikbaar verdriet in tranen verkleed de berg was steil en glibberig met verraderlijk losse stenen de top in de verkleumende…

Van enkel een kleine vogel die zong daar had je nog van kunnen genieten nu je passen kleiner zijn dan je ogen huiver te groot als jas verkleumen geeft. Kom gerust even zwijgen met alleen ogen vol boekdelen , we kunnen zelf bladeren.…

gaan verscheuren een felle najaarszon doet ons opfleuren als het licht plots door 't wolkendek daagt october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast 't afscheid van de zomer doet ons treuren zoals elke droom in het leven die vergaat de tijd opeens veel trager en moede gaat het zomerbeeld langzaam gaat verkleumen…

Verpieter je in een dal tussen bergen van afweer of verkleum je boven op een berg omdat daar verder niemand is en de terugkeer onmogelijk lijkt? Zoek je op de schroothopen en de vuilnisbelten naar een teken van leven? Dool je met een duikboot van oceaan naar oceaan?…

Zo viert de onvrede bij de familie Piggelmee hoogtij in de verkleumende omgekeerde bloempot; is er weinig rede voor wintervreugde bij een stil verdriet om een droevig kabouter-lot. Desondanks koestert het mannetje Piggelmee geen gevoelens van onvrede, die zijn grenzen niet kent.…