Geert kan je nóg zo duidelijk souffleren
Maar ja als jij je eigen zin dus doet
Dan moet je naar de Kamer en met spoed
Daar komt de avondploeg je straks fileren
Zou jij nou niet eens zelf een dezer dagen
Naar hier of daar zo'n visum aan gaan vragen?…
Hij werd geschopt, vernederd en geslagen
Door Taliban, maar ook door de soldaten
Hij heeft een visum, maar dat mocht niet baten
Nu is hij binnen, na vijf zware dagen
Hij ziet nog net de allerlaatste vlucht
Verdwijnen in de grijsbewolkte lucht…
Net terug van een kale reis
Mijn visum werd verbeurd verklaard
Mijn rugzak nog onaangeroerd
Scheurtjes in mijn wegenkaart
Tegoedbon voor drie weken zon
Ansichtkaarten nooit gepost
Reisbrochures licht gescheurd
Verwachtingen niet ingelost…
van de verstekeling in de buik van de bananenboot
en ik zoek de nooduitgang al in een vlaag van heimwee maar die deur is versperd
no way out en geen tijd voor verveling in deze wachtzaal
niemand geeuwt de huig bloot
niemand tandenknarst nagelbijt neuspeutert
nee in deze warrelige knoop van mensen schuilt een grote drift
want voor dit visum…
Op reis
Vooral mijn wachtwoorden
niet vergeten mee te nemen
Vier middagen bezig visum
aan te vragen, de vragen!
Dacht klaar te zijn
nadat granted vermeld
Maarnee!…
heus, ik kom terug, het gaat
niet vlugger, niet meer
zoals ik wil, mijn
wil heeft plaats gemaakt
ik heb de stempels staan
het visum dat ik terug mag keren
gegarandeerd door de doktoren
ik weet, het kan verloren gaan
en wie ik was niet langer meer bekend
ik streel je lieve sterke hand
beloof maar niets want hier
verliezen woorden…
zinnen
als spinnende kat in de schoot geworpen
uw stem verbonden met kloosterstilte
duwde mij in richtingen
welke buiten mij stonden
ik verzoop
in vrouwen die wuifden
als maagden in volle maannachten
ik blies de kaarsen uit
en nam hen tot mij als witte kruiken
daar ik achter hun ogen enkel u zocht
ik verbleef als toerist zonder visum…
maar we worden weer ouder dan voorheen
en we hopen onderweg in een auto met visum
en driekwart fles wijn op weg door ons heen
toch nog heldere klare ruimtes te kiezen
voel een licht schudding in de schouders
waar dacht ik aan toen ik daar bedrijvig door
de tunnel reed met bijvoet sibelius en ouders
en het graf in moeder aarde de omnivoor…
173
Bezig met laden