Alle inzendingen van Herman Grouwels

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

Een halve eeuw , dat lijkt een hele tijd Maar vijf keer tien lijkt niet zo veel Bewaar alleen het allerbeste deel En niet de uren van angst en spijt Verman, de beste jaren komen nog Ervaring is met geen geld te koop Laat uw energie de vrije loop Want rimpels zijn slechts gezichtsbedrog Plan en doe vooral je eigen ding De lat moet echt niet…

Wetenschappers plaatsen luidsprekers in dood koraal en verbreken alzo de oneindige stilte die er was ontstaan. Vissen komen massaal af op de geluiden en het nieuw herwonnen ecosysteem draagt bij aan de opbouw van nieuw koraal. Aanhoor 't geluid van vissen en garnalen De sonore sound die uit de boxen klinkt De vissen volgen blindelings hun instinct…

Moon en Kim hebben samen een boom geplant En lieten zo hun oude vete varen Hun oorlogszucht kwam even tot bedaren Komt er rust op ‘t Koreaanse schiereiland? Kim Yo Jung bood, als zusje van, proactief Op de Winterspelen al wat perspectief…

Zoals ieder jaar smeden we met Nieuwjaar weer nieuwe plannen… De kalender toont zijn maagdelijk gelaat Elk blad is hagelwit en onbeschreven We dromen stiekem van een luizenleven En ook dat elke wens in vervulling gaat We hebben weer plannen, dat hoeft geen betoog Ook dit jaar ligt de lat weer torenhoog…

Als een blaadje door de wind gedreven Zocht je naar de overkant En hoe je ook snakte om door te leven De tijd was rijp voor een ander land Ik schat je niet in woorden, hoed me voor zwart-wit Je was een ruwe bolster met oh zo’n zachte pit…

de bomen, ze vallen één voor één al zijn ze jonger en niet eens uitgehold vingervlug zoals een dief je zakken rolt, gingen ze brutaal, schielijk van je heen je plant je wortels dieper in de aarde je kraakt en wankelt, maar laat verkrampt niet los de lege plek in het Red-je-hachje-bos verhoogt helaas alleen je eigenwaarde zaailingen…

Voor olifanten is me niets teveel Zij lokken me steeds weer naar de zoo ‘k Geniet van hun dagelijks ritueel De jungle krijg je hier cadeau Zij lokken me steeds weer naar de zoo Hier voel ik me onwezenlijk klein De jungle krijg je hier cadeau Al vind jij Artis geen festijn Hier voel ik me onwezenlijk klein ‘k Kan aan hun aandacht niet ontkomen…

Ik erger me mateloos hoe vermeende vinologen hun wijnen aanprijzen en er smaken of toetsen in terugvinden van viooltjes, bessen, aardbeien, karamel, noten, truffels en eikenhout … Mogelijk zitten er zelfs druiven in. Ik haat die taal van wijze vinologen: Die wijn smaakt naar noot, truffel, rode bes … Dan denk ik: God, wat zit er in zo’n…

De sporen die we trokken in het zand Waren steevast voorbestemd om weg te spoelen Op de vloedlijn staan weer jongelui te joelen Ze claimen onze plek daar op het strand Ons zandkasteel met zijn robuuste toren werd weggeblazen door een drieste golf Zoals het schaap wordt gegeten door de wolf Geen mens leeft eeuwenlang, is uitverkoren Burchten…

de dooi zet langzaam in ik glij van wak naar wak ik volg mijn ijle adem die als een etherische gids mij voorgaat op mijn pad de natte sneeuw trekt zoutkringen op mijn laarzen de witberijmde daken geven mondjesmaat hun laatste pannen vrij straks dartel ik kalverblij in een klavergroene weide trap wild gaten in de voorjaarslucht ‘k…

De wolf verdween uit België en Nederland einde negentiende eeuw. Nu werd hij gezien in de Veluwe en ook in de buurt van Namen. Het gaat om solitaire wolven die de Franse of Duitse grens overstaken. Natuurvrienden zijn in hun nopjes. Anderen vinden dan weer dat de wolf geen plaats verdient in onze druk bewoonde contreien. De herders tellen elke dag…

Welk lot wacht ons, wij arme stakkers ? Wij dichters , ijdele minnaars van het woord. ’t Is zielig, ja zelfs ongehoord Dat men ons indeelt bij de volksverlakkers. Men zegt: jullie zijn linkse rakkers. Wij dansen op een te slap koord. Maar wat mij nog het meeste stoort: Kritiek komt vaak van wapenmakkers. Ons oeuvre bij het leven AFGESCHREVEN…

Ik heb nog brandhout voor vele strenge winters en in mijn brein sprokkelde ik ideeën voor een eeuw maar mijn leven is een kluwen , een spinrag met te strak gespannen draden de ragebol kijkt lijdzaam toe het is nu wachten op bevrijding hoe kom ik los uit dit bizarre labyrint van onvervulde dromen zal ik stiekem over het muurtje kijken…

Ik had moeten weggaan, zei ze Toen het nog kon Maar er was altijd wel iets: Te laat, te vroeg, te koud, te donker Ik had moeten weggaan toen de dooi intrad en het smeltwater in beken stroomde naar het dal Waarna de katjes van de hazelaar Kwistig met hun stuifmeel strooiden Ik had moeten weggaan nog vóór de zwaluwen weerkeerden uit het…

Jij slaapt in dozen en op pleinen Jij kent de duiven bij hun naam Jij laaft je dorst aan de fonteinen Jij steelt de groenten uit een kraam Jij plukt de bloemen uit de tuinen Jij drinkt de zorgen uit je lijf Jij gaat je leugens rondbazuinen Noemt elke vrouw een takkewijf Leven, het wordt je allemaal te veel Leven, leven, het leven grijpt…

Het lijkt wel of de paashaas in z’n eentje Een leuke deal sloot met de eierboer. De hele sector staat in rep en roer, Vervloekt die zonderling, dat buitenbeentje. ’t Is uitverkoop! Wees er als de kippen bij En koop je paasei voor een appel en ’n ei!…

Nadat de ijsbeer ons zorgen baarde, lijkt ook de pinguïn nu op zijn retour. En stof dus voor een uitgebreid discours Over een noodplan voor Moeder Aarde. Verhuis gewoon, tracht ik ze voor te liegen. Hoewel, zo’n beestje kan geen meter vliegen.…

De koning weet zich geen raad met zijn zoontje. Dat jochie maakt het hele hof tot schand. Hij baalt en heeft aan iedereen het land. Frustratie soms om dat gemiste kroontje ? Als men dan straks ook raakt aan zijn dotatie, Dan is het huis te klein, zelfs heel de natie.…

In India kwam ‘n fraude aan het licht. Piloten pronkten met een vals brevet. Ze vielen door de mazen van het net: weinig vlieguren, dito onderricht. Hoe raak ik zo mijn vliegangst ooit nog kwijt, Als elkeen maar zijn eigen vleugels spreidt?…

stenensplijtend, stofverbijtend met een hamer in je schoot krissekrassend, zelfverrassend leg je alle nerven bloot beeldenstormend, beeldenvormend met je groot miskend talent marmerslijpend, tangenknijpend steeds meer vuur, polyvalent…

Cleopatra, Liz Taylor voor de vrienden, Heeft plots haar laatste adem uitgeblazen. Haar schoonheid bracht eenieder in extase. Een filmidool al vóór haar zeventiende. Met steentjes trachtte Richard haar te vangen. Ze was dan ook met pareltjes behangen.…

Minister Melanie Schultz van Haegen, Weigert op de nieuwe Sprinters elk toilet. Dat heeft bij reizigers kwaad bloed gezet. De SP’ers zijn het hardst gaan klagen. Te duur jawel, maar toch niet buitensporig. Mij maakt het pissig, Melanie … balorig.…

Ik duld geen flauwe grappen, geen gehoon. Die ene dag per jaar is hen gegund. Bij vele eisen hebben ze een punt. Gelijke rechten en eenzelfde loon. De boodschap kwam hard aan, ’k heb me misdragen. ‘k Kijk nu al uit naar al die Mannendagen !…

De onderwijsminister is formeel: Hij zond een brief aan ieder kind dat broste. Uw schoolverzuim zal u veel duiten kosten, Al spijbel je zelfs occasioneel. Maar nu ik dat heel nuchter overweeg, Betaal ik dus voor iets wat ik nooit kreeg.…

De koning heeft er nu een halfzus bij Zo zakt ook Leopold III plots door het ijs Liselotte Landbeck bracht hem van de wijs De womanizer was toevallig vrij Vóór hij haar pirouettes had bekeken Wist de koning al dat het ijs zou breken…

Het is een eer jawel, maar geen cadeau Voortaan zal je Driek hier wekelijks missen 'k Geef eerlijk toe er is maar één Van Wissen Je ruilt een AUDI voor een deux chevaux Was Driek nooit naar Istanbul vertrokken Dan leefde ik nog teruggetrokken…

MVV wil haar harde kern belonen met een rustplaats op het veld van eer ’n rood - wit kruisje met net dat beetje meer en een “last post” op vuvuzelatonen Krijgen hun supporters dan ook bij God 'n abo of eeuwig stadionverbod MVV denkt na over een plan om een veld van eer voor overleden fans vrij te maken op de gemeentelijke begraafplaats.…

als ik de poort achter me sluit genoegen neem met bedelbrood en water uit de bron, platgetreden paden bewandel , me vreemde kruiden eigen maak, hou me dan verdomd niet tegen schurk niet tegen me aan als een schurftige neerhofhond die kwijlt uit zijn ouwe bek doe alsof ik je nooit eerder heb gekend en leg me geen strobreed in de weg zwaai…

Ik hou niet van ijskoude dagen Van wind die door de kieren waait Oh was ik maar een zevenslaper Geen hond die blaft , geen haan die kraait Maandenlang ver weggestoken Me hullen in mijn eigen huid En ademen op mijn eigen ritme Geen mens te horen, geen geluid Laat me ontwaken in de prille zomer Wanneer de kievit wiekt boven het land Laat…