Vergankelijkheid

De sporen die we trokken in het zand
Waren steevast voorbestemd om weg te spoelen
Op de vloedlijn staan weer jongelui te joelen
Ze claimen onze plek daar op het strand

Ons zandkasteel met zijn robuuste toren
werd weggeblazen door een drieste golf
Zoals het schaap wordt gegeten door de wolf
Geen mens leeft eeuwenlang, is uitverkoren

Burchten tellen meer schietgaten dan kantelen
Stormrammen beuken krachtig tegen de poort
De tijd tikt genadeloos en verovert onverstoord
En laat geen plaats aan ons, sentimentelen

Schrijver: Herman Grouwels, 1 juni 2012

grouwelshermanhotmail.com

dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 144