Alle inzendingen over werf

Geschoren schapen warmen zich in de zon schaduw onder de schuine bomen een badkuip gekanteld tot trog de dijksloot een lint roodalg afgebladderde borden op de grens water en land het kabbelen knabbelt aan het talud langs het kruinpad kraagt gras ik wandel langs het wijde water hier gieren geen banden soms op zuidwester dagen de…

Er klinkt geen hamerslag er klinken geen machines Er heerst geen bedrijvigheid elke dag valt stil De werf ligt er verlaten bij kranen werkeloos laten hun kop hangen onderhuids het verlangen weer aan de slag te gaan de hamerslag op de huid van dure schepen de maten aanleiding de werf te sluiten Nu ligt het werk stil…

met broodtrommeltje en alpinopet betreden de werf onverschillig dokwerkers…

Hier had hij aangelegd aangelegd had hij hier Zijn scheepje had 'm hier met haar gebracht zeilklaar van de werf Stroomopwaarts was hij gegaan oploeven & afvallen minder Het bracht hen hier in de vestingstad Grave Hij mijmert al bijna veertig jaar aan de rivier Het scheepje...…

Als het heerschap buiten is rijden die twee meiden met drie werf fietsbellen om elkander te vertellen dat meneer te bezichtigen is. Komt die ander even uit der tentje piepen naar hun kijkventje.…

Zo vertoeven ze op mijn erf solitair in droog gevallen dalen als geschonden schuiten op de werf altijd zwijgend met duizenden verhalen Ze leven in zanderig lichten in eindeloos oplichtend zand dwars door alle godsgerichten nemen ze passanten aan de hand Als het uitbundige en jubelend licht loom en lui de schemer schept wacht…

Ze leerde hoe zich op te laden Van jutter, Triton, Jan- van- Gent Ze raakte aan haar taak gewend En dichtte kieren, scheuren, naden Zoals ze door het leven waadde Een Zeeuwse oester, vaak absent Somtijds geopend en attent Een werf voor averij en schade Het werd haar allerlaatste reis Vertelden haar de lichtsignalen Van vuurtoren en hemelzalen…

Hij zwerft eenzelvig op de werf kerft diepe krassen met zijn stem het scherpst van elke vlucht en trede breng de huivering in mijn lichaam het zijn de onbekenden op het erf, een zwarte kraai die schipbreuk leed.…

met die winter is sy huis toe die somer brand hartseerdae in my ‘n herfsblaar val af-en-toe in my binneste die lente lê bitter ver, ek sien dit nie meer ek wens U kon haar gee langer, vir ‘n dag of twee_ as die werf om my stil word wil ek in haar winter lê weg van die somer, lente of herfs net stilraak, verdwyn, stof tot stof…

Hij zwerft eenzelvig op de werf kerft diepe krassen met zijn stem het scherpst van elke vlucht en trede breng de huivering in mijn lichaam, het zijn de onbekenden op mijn erf, of die kraai die vleugellam schipbreuk leed kleur of niet, verwondt door zijn diepste geloof of scherf, hield met beide vlerken beet, door eigen ziel zijn thuisland…

Het zwerft eenzelvig op de werf snijdt diepe krassen met zijn stem het scherpst in elke vlucht en trede breng de huivering in het lichaam, huivering van onbekenden op ons erf, een zwarte kraai die schipbreuk leed die mij met beide klauwen beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi weer open deed, werd het een vogel…

Haviken strijken hun pluimen Hun lobbyclub heeft goed werk gedaan 20 miljard voor oorlogsschepen Wen er maar vast aan Het kan oplopen tot het dubbele en misschien nog méér De eindjes staan open Politiek kent geen ommekeer Oorlogsschepen zijn passé Geldverslindend en kwetsbaar op zee Afgeschreven in 30 jaar Meer op de werf dan vaarklaar…

------------------------------------------------ Gerwin van der Werf won met 'Misbruik' de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd 2009…

Maar wáár ik kom slaan hele klassen op de vlucht: een werf stroomt leeg, een drukke helling wordt verlaten. Dan keer ik bitter weer, langs onverlichte straten en slinger troosteloos mijn feestneus door de lucht. ---------------------------------------------- uit: 'Vanaf de dag dat ik mensen zag', 2007.…

'k Heb schilders in dienst op m'n werf. Ze schilderen schepen. (Met verf.) Het meest valt er nog te verdienen aan slagschepen van de marine. Vaak is er een verver die mee mag. Soms heeft-ie veel werk door een zeeslag. Gevarengeld kan-ie vergaren. Er wordt met gevaren gevaren.…

Een haastige spoed is hetzelfde goed Ik kan helaas niet anders Wat mijn geest met me doet Ik denk niet dat ik verander Geduld is een schone zaak Een klus die moet je klaren Wat mijn geest met mij doet Probeer ik tijd te besparen Eerst nadenken en dan doen Zoiets bestaat alleen in het wonder Want alles draait hier om de poen En…

Een kind dat rondfietst op een erf, een boot die klaar ligt op een werf, en dan de zuivelboerderij: daar is altijd een kamer vrij. Bergen van lucht, kasteel van licht, alles is hier in evenwicht. ’t Is maart. De wilgen zijn geknot. ’t Is zondag.…

Mijn Kees-oom is een timmerman, Daar is geen knapper op de werf: Hij maakt in huis en op het erf Al wat-je zien of denken kan; Zijn hand is ruw, en grof zijn stem, Maar ‘k ben daarom niet bang voor hem; Hij kneep me lestmaal in mijn oor En zei: ’Nu, als ge vlijtig leert, Uw Vader en uw Moeder eert, Dan krijgt ge er wat op Kerstijd* voor!’…

Ik puzzel van links naar rechts, van rood naar groen Ik tover in mijn hoofd, ik kan een voorstel doen Ik denk niet na, al is het nog zo vroeg Levenloze dingen zijn niet genoeg Smeed mijn plannen in de smeltkroes Totdat alles draait voor mijn ogen, ga ik in een roes Neemt het gif de overhand Op de tast voel ik, haal mijn kop uit…

Mijn reis onderbroken Voor een bezoek aan de stad De straten zijn verlaten Ik sta boven aan de trap Langzaam loop ik naar beneden Niemand die mij ziet Ik kom niemand tegen Geen terras wordt bediend De stoelen zijn opgestapeld Verkeerslichten staan op groen Ik kan zomaar doorlopen Maar al had ik een miljoen Kan ik niet spenderen…

Langzaam drijft het kwaad naar boven Als de geest naar de bodem zakt Ik loop met mijn hoofd gebogen Door kwaadheid gepakt Het drukt tegen mijn schedel Het loopt tegen de schedelmuur Het kwaad is soms de hemel Slechts bitterheid smaakt zuur Ik spuug wilde frustratie Schiet de pijlen van mijn boog Kwaad verdwijnt in concentratie…

De werker verwerkt hele bulten Probeert af te ronden Investeringen zijn schulden Een product wordt uitgevonden De zwerver investeert In het nergens-aan-zijn-gebonden Slaapt daarom in de kou En doet het zonder…

Gemeenschapsman Weinig tijd voor de ander Ik ben gelukkig En zorg dat het steeds verandert Ik ben niemand wat verplicht Ik ben zo vrij als een vogel. Ik ben gezond en ik heb geld. En niemand kan er zonder Ik ben niemand wat verplicht Niemand vind ik echt bijzonder Ik verdien mijn eigen centen Levenszin zit in mijn donder…

Iedereen wordt geboren, niemand is een held De tijd raast voorbij, de tijd voelt als geld Er zijn kwartjes die vallen, de waarheid besteld De RTL-geldman op 4 mag er zijn Ze vertellen te volgen maar ik had iets anders gezocht Ik ademde verlangen maar bleef steken in de tocht Als een gek trapte ik tegen deuren maar ze bleven op slot…

Laat me mijn eigen gang toch gaan Waarom mag ik niet naar buiten Vanachter een bureau met computer Kijk ik door de beslagen ruiten Laat me toch even naar buiten Ik wil door de stad heen lopen Ik zit achter beslagen ruiten Wil een bak koffie kopen De klok slaat twee uur De energie reeds in een toetsenbord verloren Werklust…

Stilzitten is moeilijk Stilzitten doet pijn Ik moet mezelf bewegen Wil ik iemand zijn Motorisch ben ik in orde Mijn hart bonkt vol energie Ik ben niet te temmen Ik zing het hoogste lied Mijn gedachten volg ik zwijgzaam Mijn instinkt neemt me mee Naar de wolken vol spanning Naar de golven van de zee Bezig zijn is erin geloven…

Tweedehands winkels ik ben er vaak Vergeten spullen voor een grijpstuiver mee te nemen Oude jasjes keurig op de haak Afgeschreven zijn de boek en plaat Letters die vragen om nog één keer Vanuit een luie stoel te worden bekeken Rijen liedjes op gekrast vinyl Waar tikken voelen als een warme deken Tafels staan op elkaar gestapeld…

Je kijkt net de andere kant op Alles glijdt onder je vandaan Je denkt in je hoofd Hoe het verder zal gaan Je kijkt in de zaal En de plek waar je wil staan Je kijkt in de lucht Je ziet de volle maan…

Uren tikken langzaam weg Het wordt steeds sneller nacht De voetstappen maken weinig sporen Langzaam kom ik op kracht Verloren Ik blijf altijd zaaien De wijsheid heb ik soms in pacht Zoek naar iemand die mij kan horen Langzaam kom ik op kracht Verloren Ik ben op zoek naar handvaten Niet specifiek naar de macht Kijk in…

Ik heb van binnen vele lagen Die je niet zomaar dichtvouwt Ik stel geen pompeuze vragen Jouw verhaal laat mij soms koud Alleen Ik heb geen hart van steen Ik heb ook geen kop van hout Ik kijk altijd om me heen Aan eindes knoop ik een touw Alleen Alleen zijn in mijn diepste In de grond van mijn hart Daar wil ik zijn het…