De immense drukte op het plein Getuigde van een ieder op de been Er was een echte heilige gestorven Niet zomaar iemand naar het scheen In rouw trekken miljoenen langs baar Vereend wenen zij zo allen gemeend En ongezien ongekend tussen massa Dwalen miljoenen zieltjes nimmer gespeend Zij begeleiden de gezalfde in het wit Gaan hem voor in…

Ik leidde jarenlang de kerke stond daar eenzaam aan de top en na al die jaren werken moet 'k overmorgen al weer op…

Een groot figuur die velen inspireerde, een man vol moed en durf ging van ons heen; hij ging zijn eigen weg, en soms alleen, maar wist wel heel goed wat hem motiveerde. Die man wordt nu geroemd en hoog geprezen, want iedereen kan toch de kranten lezen!…

Ach, was ik maar de wind door hoge bomen gevangen dan kietelde ik hun kruin met een briesje van verlangen...…

De vos met zoete stem en droef gehuil al oud der dagen zei hem:”Stuur maar met de handen los in de richting van zoiets als woud of bos” Dat doende viel hij in de vers gegraven kuil met open ogen, die niet zagen Ze hielden hem horende doof met woorden kozend lief als “positief en perspectief” voortdurend in hun greep Nu rest nog…

In plaats van kievieten beroven moet de Friese raper beloven dat hij zich alleen jaren achtereen paaseieren zal veroorloven…

De taal van onze jeugd spreekt Harde onverbloemde woorden Een spreektaal ongebleekt "Rappend" spreken zij in akkoorden Met de handen gebaren zij Vingers plukkend aan hun broek Zetten zo de woorden kracht bij Dit is "rap" van de straat niet uit een boek De taal van onze jeugd spreekt Het klinkt als een luid protest Toch is dit wat hen…

Hij heeft vandaag, in 't lieflijk lenteweer een jonge, ranke boom geplant, streelde de wortels in zijn hand en zag zichzelf, als kind, die keer, toen hij zijn vader hielp. Heel teer stonden de twijgjes in de lucht, als kant. Dit werd de mooiste boom van 't land. Plechtig trad vader d'aarde neer. Nu is hij even blijven staren naar die zware…

zijn ogen waren altijd vol ontzetting over de Bezetting nog meer ontzet was hij over het verlies van zijn geroofde tweelingbroer zo ontzet was hij over dat verlies dat hij zichzelf nooit kon ontzetten van zijn schuldgevoel zijn ogen waren ontzet van de Bezetting maar meer nog door de ontzetting over zijn verloren tweelingbroer…

u en ik hoe kunnen wij weten hoe genadig we nu ons brood rustig toch eten thuis bij de cv als we moeten naar onze eigen wc met de verjaarskalender en de ansichtkaarten aan de wand maar misschien de dag van morgen dat we elkander treffen op de witte wegen van land en stad delend in het genadebrood dat god ons geeft van aardige mensen…

En dan is de stad wit boom, fietsenstalling, container en kerk dwingen om weer bekeken te worden. De weg wordt weer een weg vanwege ons bewuste gaan De bedekte stad maakt de stad wat het werkelijk is. Containers en kerken zonder symboliek, gedachte en doemscenario. Niet die weg waar zekerheden zijn vermoord maar de weg die knerpend troostend…

Je kwam onaangekondigd op bezoek. Geen grenscontrole weerhield je. Rebel, noch leger doorbrak je pantser. Maar jíj gaf ons wel een nieuw land. Je overspoelde ons met kolkende cijferreeksen en wervelende letteralfabetten. De realiteit verborg je onder een berg metataal. Het duizelt ons nog steeds. Je doorbrak onze menselijke ongenaakbaarheid…

En nu zal de sneeuw altijd blijven niet verlost en niemand ooit verteld. Tegen de avond bevriest daar hun spoor in een uur, een staat, provincie. En nu zal dat gezicht altijd blijven, eeuwen door regendruppels gegeseld, eentje rolt van een wimper naar de mond op een leeg plein, in een ongenoemde stad.…

Vandaag de dag lijkt sympathie bijkans een zwakte. De steun aan onderdrukte dieren maakt mij 'n zonderling. Bij mij houdt mollenclub 'de Hoop' haar jaarvergadering. Het logo vormt zich in mijn tuin aan d'oppervlakte. Ook elders over 't land verspreid zijn mollenkringen. Zij komen als de Lion's Clubs als zwammen uit de grond. Het meest…

De dichter des vaderlands *Driek van Wissen* is niet welkom op de nacht van de poëzie. Pfeijffer, Komrij, Vinkenoog heftig aan het kissebissen vinden zijn werk te luchtig 'n rijmelaar op sinterklaasniveau, niet snobistisch luidruchtig geen homo, stoned, bezopen. Ze moeten zich eens vergeWissen dat hij is gekozen door publiek die het verschil…

Week 8: Het is de week van het WK snert koken en pot stampen, hoera voor alle kookcoryfeeën en juryleden die slurpend aardig tegen elkaar deden! Quote kampioen: Ik damp, dus ik besta! Het is de week van de trieste nederlagen, beschamend voetbalgepruts en dito blagen die de trots van Rotterdam besmeurden, Gullits konen van schaamte deden kleuren…

Daar gaat de trainer Koeman twee keer kampioen en een beker ondanks dat is hij nu de boeman ach, niets in dit leven is zeker Daar is weer het voltallige bestuur zo trots als een pauw op het beleid maar topspelers zijn altijd te duur en Zlatan wilden ze graag kwijt De jonkies verdienen bakken met geld en lopen naast hun voetbalschoenen…

Een nummer anders niets. Of is het toch nog iets? Vechten om een kind, iets wat ik vreselijk vind. Om een baby was het te doen. Hoe konden ze dat nou doen? Baby 81 waarom jij? Ben je een lot uit een loterij? Sterker is de waarheid. Dan gaat het om... de eerlijkheid. De DNA-test geeft het feit. Urgent... ondanks deze droevigheid. Een…

Als uitkomst van een grote puntentelling, een jury die verstand heeft van muziek, plus de mobiele stem van het publiek, brengen we dit jaar Glennis Grace in stelling. We blijven maar zorgvuldig overwegen en zoeken naar geschikte kandidaten, om daarna in te zien: het mocht niet baten, de resultaten vielen bitter tegen. Je mag natuurlijk in…

De piramide is een zwam geworden Zo zucht de minister met opgeheven vinger Als fabrieken, winkels, kantoren Nu niet doldraaien Sluipt een snuivend spook Onder ons bed Moeten we in vuile lompen Aanschuiven met rantsoenbonnen Rolt het pensioen van de helling De ijle afgrond in Dus drijven we de vooruitgang op de spits Meer maken met minder…