De pennen worden weer geslepen, de inkt vloeit als een stroom naar zee; de dichters voelen zich geroepen en iedereen doet even mee; De woorden zijn helaas niet meer van waarde we weten het, maar doen toch voort, want iedereen wordt o zo graag gehoord tot hij of zij de rust vindt in de aarde.…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

25 januari staat in het teken van rust, Dus niet smakken, al is het dat je er meer van lust. 25 januari staat in het teken van stilte Warme voeten, weg die kilte 25 januari staat in het teken van vrede Die nogal met voeten wordt getreden 25 januari staat in het teken van concentratie En dát is nou iets wat ik heel erg graag zie Maar het…

Zijn levenslicht was snel gedoofd Hij viel te hard, verloor zijn hoofd De beul zei, toen hij 't schavot verliet Je bent half broer of je bent het niet (ter herinnering aan de executie van Barzan, halfbroer van Sadam)…

Er gaan gezinnen naar hun mallemoer. De aanslagkansen stijgen per seconde. Hoeveel soldaten, naar Irak gezonden, krijgt Bush als lijk of zielig wrak retour? De anti-Bushpartij wordt voorgezeten door 'n tegenzitter van de president en bij een zitting van het parlement bestrijdt-ie Bush z'n politiek verbeten. Een oppositiebankstel in z'n flat…

meer dan vijftig jaar nu geleden dat wij naast elkaar op onze knieën aldoor rozenhoedjes hebben gebeden mijn vader stond op de Slapersdijk in de wacht met kijk op Ter Heijde achter de duinen Ary Storm stoere heyenaar ging later weer rijden altijd veilingvers zijn groentenwaar met naar men zei voor de reclame in helrood gerijmd…

Misbruikt, verminkt en overreden Als oud vuil gedumpt langs de weg Niemand wist hoe je was overleden, of wat er met jou gebeurd was onderweg De waarheid is gruwelijker dan bedacht Jij kreeg een monster te verduren Ik zie nog jouw foto waarop je lacht En denk aan jouw vreselijke laatste uren Ik weet niet wat ik nu moet zeggen Als mijn kinderen…

Nog wilder dan de zee is de woede in mijn ziel, Boos op de wereld die in onnodig geweld verviel. Hongerig kijkt het naar me, zomaar een kind, Onzeker omdat het nergens zijn eten vindt. De storm woedt, feller nog dan ooit tevoren, Maar niemand lijkt de wind te kunnen horen. Iedereen keert zich af, iedereen keert zich af, En wij mensen, we graven…

ieder ontmoeting een nieuw avontuur iedere lippen een andere smaak hoe leuk op de drempel van mijn woonst iedere huid een andere kleur om aan te likken zijn spraak een ander gezoem uit een andere taal wat een geluk dit mogen beleven in mijn straat in mijn huis voor dat avontuur hoef ik niet meer te reizen mijlen gaan…

Prins Laurent moet voor het hof verschijnen Niet als beklaagde, maar om te getuigen 't Belgisch koningshuis valt haast in duigen omdat het prinsje regeringsgeld hielp verdwijnen en ondertussen weet vadertje staat werkelijk van de prins geen kwaad…

Gedogen wij slechts Gedachtengoed Taal van eerbied Lang vervlogen Angst ontsproten uit Matrieel vermogen Staal doorboort met Blauwe gloed wie vertoont een Grauwe grimas de dag ontwaakt Gestold in bloed.…

in deze stalling opent een pasje de poort dag fietsenmaker!…

Nieuwe dauw op het veld glinsterend zonnevocht een knipoog van het land het jaar nog ongepeld…

Hollanders zijn trots op hun verleden. Kinderarbeid, doodstraf zijn historie in een modern verzorgingskolonie. Ach, slavernij is ook lang geleden. Toch moeten Polen hier werk verrichten. Staan bij de voedselbank rijen mensen. Gaan we stap voor stap voorbij de grenzen van humaniteit en naaste plichten. Nu dan stroomschokken met als einddoel…

Nu het oude jaar is weggeslopen En het nieuwe alweer voor ons staat, Zijn het voornemens en beste wensen, Waar het veelal over gaat. We storten ons weer op diëten, Met een Sonja Bakker deeveedee. Ook met roken gaan we stoppen, Voor zeker toch een maand of twee. En dan zijn er nog die zaken, Die je wenst in 't algemeen. Bijna zonder na…

Een heel nieuw jaar dat staat te blinken als zonnelicht in kinderogen; een heel nieuw jaar waar wij op klinken, om moed en durf voor al ons pogen. Een jaar dat weer naar vrede vraagt en stil geluk graag wil behoeden; een jaar dat o zo graag vertraagt, geloven doet en licht vermoeden. Zo'n jaar wil ik je wensen, zingen alsof het allemaal…

'k Wil géén gedoe en stuur allang geen kaart voor 't nieuwe jaar naar al die lieve mensen die ik verblijden wil met goede wensen. Veel geld en moeite heb ik mij bespaard. Ik had er iets bijzonders op gevonden en voel me nu al zeven jaren fijn door van die dure rompslomp af te zijn. Ik had een zeer speciale kaart verzonden. Misschien had…

het water lijkt te gloeien terwijl ze onbezorgd speelt met haar gele badeendje van wel twintig jaren oud ze hangt wat schuin haar ronde ogen gesperd in diepe trance verzonken deelt ze haar zoveelste intimiteit met haar dobberende kompaan buiten heerst de mist die als witte ouderdomsdeken zich ontfermt over de resten van alweer een jaar…

Vuurpijlen, ratelbanden, rotjes, siervuurwerk, heel wat euro’s verlichten de lucht. ’t Oude jaar wordt uitgeluid met heel veel kabaal, de hond verzucht, slaakt af en toe een blaf van schrik, het doet pijn aan zijn oren. De hemel verlicht van prachtig vuurwerk, kijk toch ál die schitterende kleuren Echter één ding is jammer…

Hij was gewend z'n pracht en praal te tonen. In zijn paleis werd hij gestaag geëerd. Z'n kansen waren na een poos gekeerd: gedwongen werd-ie om heel klein te wonen. Bij toverslag was hij gedeprimeerd. Met heimwee dacht-ie aan z'n gouden tronen, de weelde die hij miste en z'n zonen. De man werd door vernedering verteerd. De jaren bracht-ie…