Ik vind je lief, daarom schrijf ik nu deze brief. Lieverd, ik ken je al zo lang, wij zijn als ying en yang. Deze liefde duurt nu al zo'n 10 jaar, en nee, daarmee zijn we nog lang niet klaar. En dat alles in het geheim, maar mijn liefde voor jou is en blijft fulltime. Ik zal je nooit helemaal voor mezelf krijgen, maar zolang ík van jou…

De ochtend begint koel aan de benen de tuindeuren opengezet en ieder behalve ik mag binnenkomen en jij gaat zo foto's maken met dit licht Van de bloemen en van jezelf zo vat jij de dingen samen elk beeld geconcentreerd verhaal ik mis je stem en klankvolle vocaal Jij noemt de dingen bij hun naam kijk, ze gaan bewegen, dansen zelfs als smurfen…

in permanent heeft tijd je haren gegrijsd het leven in de heer kende ook een weleer waarin bloemen bloeiden verborgen in het hoge gras op lange zomerdagen onttrokken aan ogen die slechts rechtlijnigheid konden gedogen voor pleziertjes is geboet het lange blonde haar grijst permanent onder de hoed…

vleugels vliegen af en aan van zielen zonder naam verdriet ligt in het verschiet van hen die achterblijven vooral het plotseling verscheiden doet in afscheid lijden hun vlucht lijkt onbenoemd in hergroeperen van de geesten nog een keer het aardse gaan of past de cirkel eindelijk in het organische bestaan…

de schatkist vol gedachten aan jou is nooit gesloten in speelse chaos ontvluchten zij de ordening van plaats en tijd lichten op in leven met een lach en woord vol warme tederheid kleuren zomer in het vruchtenrood van lange dagen licht jij bent de schat en sleutel van de kist die ik al zo lang heb gemist…

Facet in de glorie der zomer, stilte beroofd zinloos vreugde Staren in geheimen van oudsher, het blad dat de wind verheugde De ontbering van warmte, bij nachtelijke koude zeeën Marteling van geloof in alle, grijpt elk contact buiten leven Herkenning van oude magie, als verwarring van de grens Dromen lijkt een pijnlijk fobie, eeuwig zwart…

We hielden elkaar aan de lijn, emoties heen en weer, kies ik nu voor een rustig meer en zoek de ware zielenvlam word heen en weer geslingerd van jou naar wie me roept ik hoor de universele klank van een eeuwig liefdeslied de sterke kracht in al wat is…

Mijn verslaving van jouw talent is oprecht. Mijn illusie verwikkeld overdag in een vlecht. In de nacht raakt mijn bezetenheid oververhit. Jouw betovering heeft mij smeltend in bezit. Geen regenbui die het innerlijk vuurtje blust. Geen toverspreuk tegen de vibrerende onrust. Mijn hart klopt door jouw chique verschijning. Mijn hart blijft kloppen…

wij zijn nooit het paradijs uitgejaagd maar hebben er in onze hoogmoed zelf om gevraagd dachten de top van de schepping te zijn maar in samen leven konden wij geen empathie aan het aardse geven beschouwden in onkunde alles lager en minder van soort van een organische eenheid begrepen wij geen woord in het streven naar goed beter…

Met open mond schiet jij voorbij. Jouw parfum gaat als een walm rond. Maar zo snel vervliegt het door de wind. Als doel schiet je langs mij met open mond. Een opvallend sieraad bedekte jouw hals. Je schiet voorbij als inspirerend metafoor. Met open mond zonder opzichtig te staren! Galmde je uiteindelijke zucht tegen mijn oor.…

Onder 'n blauwe sterrenhemel Zij aan zij Verdwaald in 't duister Wandelen wij Op 't ritme van de wind Deint het gebladerte op en neer Terwijl de krekel teder sjirpt voor z'n laatste keer. Aan de waterkant Tussen 't ranke riet Kwaakt de kikker ongeroerd Zijn hoogste lied De korenhalm, sierlijk en slank Vertelt de kruisbes en de…

Van prachtig kristal en goed zwaar, glashelder hij houdt de brieven vast samen geperst op elkaar de zinnen en woorden versmelten worden en zijn één geheel geschriften aan elkaar gekoppeld veel gevoelens vastgelegd lange tijd bijééngehouden inzichten kunnen zich toch wijzigen, zodat er toch geluk kan ontstaan het was een mooie warme zomeravond…

jij toont veelkleurigheid ik het onderscheid maar de vorm waarin geeft altijd strijd jij weet de wereld gemaakt in geruststellende beelden waarbij plaats en formaat balans in realiteit delen ik zie onaffe structuren wachtend op inhoud emoties en groei om ooit te komen tot bloei wij lopen geen pad het mijne is niet af wel is er het…

Hij laat het niet zien maar stiekem kijkt hij naar haar Hij begraaft zijn gevoelens maar stiekem houdt hij van haar Zijn omgeving weet niks van hem en hij weet niks van haar Wanhopig verlangt hij naar haar en zo doodt hij de tijd...…

Een politie-auto patrouilleert voorbij de ochtend is nog in duisternis gehuld jouw zachte armen roepen mij die met het schoorvoetend licht de dag tot volle wasdom brengt…

in rozengeur verbonden, de bloem open naar zon, wind en water wortels stevig in de grond voorbij de mist die pijn verhult van doornen, onze gekwetste vleugelen genezen in de zon, en jij schetst een nieuw panorama die groene velden laat zien voorbij de kim, gedijen is het doel we laten het gebeuren…

Het kabbelende beekje in het bos. Je draagt je haren los. Zachtjes streel ik over de huid van je wang en plots ben ik even bang voor wat nog moet komen en ons reeds is ontnomen. De ochtendzon en de rijp op het gras Ik heb altijd al geweten dat jij de ware was.…

Mijn energie reageert op jouw energie: mijn liefde gaat uit naar jou ... kon ik dit maar voor me houden, liet ik het te sterk blijken, schreeuwde ik het te luid?…

De steen is verlegd. Onze wegen zijn gescheiden. In een ander lichtjaar zal ik je nog steeds verleiden. Je mag op mij wachten, maar neem de tijd en leef. Nu met de ondergaande zon neem je onze warmte mee. Mijn uitgebreide zinnen zijn nog nooit zo kort geweest. Mijn hoofd is nog nooit zo vol, tevens leeg van geest. Jouw pad nam een weg met mijn…

dat leeg gevoel na warme innigheid verlangen dat niet rust na eenzaamheid jou en mezelf hervinden in nieuwe eenheid hoelang is niet gegeven ik heb het leven lief…