Verlangend naar vroeger Verlangend naar wat ooit was Alles leek toen beter Maar vroeger is nu as Over tien jaar van nu Zal ik weer weemoedig staan Dat vandaag geweldig was Maar ook dat is dan vergaan Vroeger is slechts as…

De seconden worden minuten De minuten worden uren De uren worden dagen De tijd is niet te stoppen Achteruit lopen gaat niet Stilstaan ook niet toegestaan Alleen stevig doorlopen mag nog Zolang je maar niet meer terugblikt Maar ik wil me wentelen in herinneringen Herinneringen over jou en mij van toen Maar er komen nooit meer nieuwe bij…

soms lijkt het of de dag van gisteren niet is geweest niet heeft geleefd als beest, maar weggegleden is tussen vingers die niets wilden als zand beland in de vergetelheid van zomers strand hezelfde ruis stuurt trage uren in het huis waarin je leven slijt in het nutteloze hemel turen dan is er spijt breekt morgen al op voorhand…

Als ik de liefde met je bedrijf houdt de tijd zichzelf verborgen telkens vergeten wij tot morgen om te zoeken waar ze blijft Zo vaak ik onze liefde beschrijf wanneer ik even dromen mag verspring ik gaten in de dag met niet veel anders om het lijf Dan word ik wakker koud en stijf omdat ik tijden zat te staren in vroeger klok getik…

Zwarte gemalen malen het zwaarste graan Sterren verdwijnen in negatief licht Fantomen van duisternis krijgen ruim baan En de korenbloemen gaan eraan de Zachte blauwe bloemen gaan eraan Zwetend wacht hij op een uitweg Als op de krampen die in de morgen komen Zwanger marmer aan zijn marmelade voeten Baart een schelp die hem voor eeuwig omsluit…

Kijkend, over de schouder, zie ik m'n wereld door een lens van traanvocht heen. Vechtend, tegen spoed wil ik vertragen om even stil te staan, ik alleen. Traag, m'n hoofd terug draaiend richt mijn blik zich voor me uit. De toekomst vangend in 't verleden loop ik achterwaarts vooruit.…

Handlangertje van de dood, de tijd, haast zich nooit, verlaat zich nooit, treft, geluidloos en rattig in zijn tred. Spoorslags ijlt vooruit al wat de wereld najaagt. De rust tijdens de vlucht. Ik drink wijnrode lippen van minnaressen met wangen hectisch nog van de tocht door de stad; ik brand me aan glazen warm al van blos en mondafdruk.…

jij kleine kristallijne zonnestaal dwaal door de ruimte ploeg een voor in de tijd van de schaduw daarachter door snelheid bevrijd in jou dansen stofjes op de stilte van wind in de rust van het denken die zijn kleur in herinnering vindt jij brengt het licht en de warmte vandaag je schijnsel is vaag maar weerkaatst in het raken…

In 't niemandsland daar is 't stil. Daar is geen licht, geen duisternis, daar is geen wens, daar is geen wil, daar is geen bezit, daar is geen gemis. In 't niemandsland daar is 't stil, geen vrede, geen oorlog, evenwicht. Daar is geen hemel, daar is geen hel, geen God, geen duivel, niemand in 't spel. In 't niemandsland daar is 't…

in de lengte van dagen kronkelt de tijd ongenadig, zonder vragen elke seconde ben je kwijt leven is toekomst verliezen verglijden in herinnering het heden lonkt naar ooit gisteren is voorbij vol vragen naar morgen in het antwoord van vandaag was dit een mooie dag die de toekomst herinneren mag…

Voel zoete pijn van weemoed van vervlogen tijd van jeugdherinneringen maar ben ook vele kwijt. Zie nog hoe we met elkaar rond de kachel zaten aan de grote tafel kaartten gedopte pinda's aten. Hinkelen en touwtje springen piano spelen, vele uren knikkeren en kaatseballen ruitje tikken bij de buren. Dat gewroet geeft zoete pijn van…

Buiten waait een wind een blinde toeval Doet mij vluchten naar mijn broeikas Ver van mode ver van elke speelbal Denk ik en ik koester nieuwe aanwas Oude weetjes krijgen een nieuw jaartal Als ik ze bekijk door het vergrootglas Geen professor en geen vrije weetal Weten waar de tijd altijd op uit was Toen en nu, het klinkt alsof we weten Wat…

stil, zachtjes niet bewegen hier was het dat wij zwegen dit plekje paradijs begin … of einde van de reis…

Schilder, detailleer mijn leven Zet mijn portret op papier Maak me tijdloos, plaats die strepen Creëer mijn lijnen met plezier Geef de toekomst mijn verleden Laat ze weten wie ik was Zet het beeld stil in het heden In tijd waar ik in pas Schilder mij, wars van zorgen Zet mij lachend op papier Hou mijn twijfels goed verborgen Vul de toekomst…

Het roodpannen dak onder de eik glimt nog immer in het late lentelicht de klinkerstraat heeft zich verdicht tot stil asfalt zonder een spoortje slijk Naar de dodenakker trekt nog altijd een trieste stoet. Geen statig blok van ratelende mannenhakken. Geen span paarden waar men nu haastig rijdt Eens per uur stokte een trage lijnbus het spel…

De golven slaan om, de kracht is overweldigend overdenderend en overdonderend Ze sleurt je mee en laat nauwelijks los, verstrikt in haar verzuigingskracht Opgewonden en vol angst laat je je weerloos meevoeren in haar grootsheid Je voelt het tij keren en trappelt tegen, haalt adem tegen de stroom in Je wilt onnadenkend blijven waar…

ik zie je als mijn goddelijke vrouwe je trotse blik laat alles achter je, de hoeven spatten vonken, ik brand me want je ogen spugen vuur je rijdt de eeuwen langs van keizers en wat pauzen je lapt ze aan je laars een luchtig tussendoor met witte wijn want macht wordt geserveerd met vele sauzen je blik is weids, maar alle kathedralen…

je eeuwenoude trots kreunt statigheid ringen zullen mij het jaar vertellen seizoenen vol met bloei of matigheid machines zullen snel je bast gaan pellen generaties heb je al voorbij zien gaan van klein tot groot geschiedenis verhalend uit diepe eerbied lieten ze je staan zo werd jij voor dit bos gezichtsbepalend het blad ruiselt een naderende…

wil je spelen in gedachten los van krachten ver voorbij de horizon jij, nee wij, het vliegen verdween met de lucht, niet op de vlucht ergens heen zonder mensen zijn wij wensen lenen tijd en bestaan uit de zee van ons twee de blik is ontmoeten raken wordt maken want aarden is weten en ervaren van veel los van krachten de machten…

Tijd is het toverwoord De magie zit in seconden Gebruik uw gezond verstand Open reeds verstomde monden Zonder tijd staat alles stil Levenloos zal onze aardkloot zijn Wees dus blij met het verstrijken van de tijd En zie de ouderdom niet als pijn Vlucht niet voor de rimpels En het verschrompelen van huid Zonder tijd is er geen bestaan Dus…