Mijn gedachten dwalen af… Af naar mijn wereld… Waar alles perfect is… Waar ik vrij ben… Waar ik kan leven als mezelf… Mijn gedachten dwalen af… Af naar vliegen… Vliegen door het duister en het licht… Op naar vrijheid… Waar ik durf heb om te doen en te laten wat ik wil… Mijn gedachten dwalen af… Af naar mijn vrijheid… Die ik nooit zal…

Ik blaas mezelf dit gedicht in de wereld uit, zeepbellend in een spectrum buiten grenzen reikend naar verten die alleen in gedachten bestaan. Daar weet ik mijn vrijheid geborgen, in de kelk van dit leven wil ik opgenomen dromen: als een druppel in mijn eigen oceaan zwevend in het licht kom ik altijd ergens aan. Overal wil ik zijn,…

Je pakte de appel die de slang jou bood beloofde je vrijheid buiten het Paradijs Eva werd jij vogelvrij net als je dochters ze dragen jouw kostuum zoals ze zich kleden niet schromend naakt te zijn ze wanen zich een symbool van ’t vrije zijn met in hun hand restanten appel verwekken het dier in mij verwachten afstand…

Zo zien mijn arendsogen alles in vogelvlucht en dwaal ik door een tunnel van dramagolven zwevend over het berglandschap van dit nog onvoltooide perkament. Zo beklim ik de horizon en duik in een hemelstorm, spiralend beschrijf ik een ervaringsboog tot waar ik eindig en weer begin…

De vlinder vliegt onwetend met gekleurde vleugels als een paard zonder teugels vrij en ongeketend de hemel tegemoet. Onbewust van schoonheid noch van broosheid zit hij op bloemen te pronken voert zichzelf dronken; nectar in overvloed. Blind, onbesuisd raakt hij juist in een dartele vlucht door zwoele avondlucht dodelijk verstrikt…

Ik speel met de gedachte dat in een ander Nederland ivoor weer glanst, ijzer roest de zon nog opkomt in het oosten een land waar zwakte onschuld is het bordje bij de grens weer zegt: N E D E R L A N D maar hier wordt openlijk gebloed is leven leeg, geloof gevaar een lekland vol punaisegaatjes Ik leef met de gedachte dat in het ware…

De zonsopgang “een nieuw begin” kleurt de horizon krachtig en helder Verlicht je pad en brengt veel vreugde Geeft je de kans om te kunnen groeien daar waar jij vindt dat nodig is Het zorgt voor glans en laat je stralen Je innerlijke gaat weer bloeien… Verwarm dan je omgeving met jouw warmte open je hart voor elkaar dat maakt vriendschap…

Ik dwaal door een tuin vol steppen en kuilen waar het fijne stof regeert over de pest en etterbuilen al het groen en pril geweerd gortdroog en veel erosiebruin Ik volg de sporen van de bron ooit de zekere oorsprong van omhelzing en minnekozen waar de aarde ooit bezong de toverpracht van lila rozen altijd de glimlach overwon Ik voel de…

geschopt door verzen en verstopte voeten gebonden aan de waarheid, die moet rijmen verlies ik mij in opgesloten vormen de leugens moeten klinken als geheimen de dagen moeten trots zijn, levens passen als tandwielen, ze draaien om hun assen momenten dwingen, ongewild omwroeten de klokken vrijheid, nooit meer te verrassen het mozaïek, in woord…

er is een nieuwe geur kleuren zijn net anders het licht lijkt wel opstandig verjaagt de schaduw uit de achtergrond ineens zoek ik je mond je lippen lijken zachter dan fluweel en in je ogen blinkt weer een juweel je laat me lente smaken we schreeuwen het niet van de daken beleven het intiem laten aan elkaar het pril ontluikend voorjaar…

De beloften van vergeten dromen pruttelen in afgelegen poelen modder wil niet, kan ook nergens stromen nadert snel het ademloze voelen lege bleek geworden bellen ploffen voor het laatst een teken van verwachting hoge zandmotieven zien verstoffen klaagt de zinnen aan tot doodsverachting de beweging staat nu vast in stenen golven, hard en…

Ik schrijf een dagboek aan mijn goede vriendin Hoi Anne, zet ik er in ik vertel aan Anne alles wat er gebeurt die dag. en er is niemand anders die dat dan lezen mag. Anne kon niet zoals alle andere kinderen en ik Vrij en fris de lente ruiken en ze was pas twaalf net zoals ik en toen moest ze onderduiken. Anne had haar Kitty en ik…

Schrikken van de deur die ik zelf dicht trek Leven en ademen tegelijkertijd oneindige vrijheid Haar overvloed was mijn gebrek.…

ik zocht je in het bloemenveld je blauwde tussen groen zo teer mijn kleine held je zag de anderen zich wiegen in de wind hun kleur en harten vol met voorjaarsgeur je bloeide op een koude plek de hemel bleek een grauwe vlek toen jij ontplooide maar zon ontdooide wat bevroren was gaf jouw bloem het blauw dat ik altijd in de verte…

Veel is het niet de bamboe bewegend onder fluisteringen het licht haast koud op wangen een stem die verdwaalde zinnen roept een hand nog steeds op zoek een bed verloren in het midden en een doek dat maar hangen blijft…

ik zag je als een koningin op het voetstuk dat mijn liefde bouwde je lach nam mijn geschenken aan je lichaam liet mij verder gaan dan ooit je zwaaide en keek om zag oude volgelingen draaide toen een slag bleef liever die je was het kind in je is terug gekropen ze kreeg de kansen niet in onze zon te leren lopen…

Halve sikkel, helder, avondvolle maan schemering neemt ruimte, ademt donker lucht zonnelicht verduistert nu haar laatste zucht in de huizen gaan elektrisch lichtjes aan zie de bomenrand, het einde van het bos boeren stoppen met hun werk, ze zijn bevrijd want de oogst is binnen, alles net op tijd ook het laatste rood verdwijnt, de nacht breekt…

in dit vers is Plato een bewoner afgescheiden van de buitenwereld donker als de nacht, een holbewoner lichte vlekken vormen zijn ideeën de spelonkwand tovert zwarte schimmen op het netvlies van een onvast weten twijfelachtig grommen ze te glimmen met een naam de zekerheid te heten en hij wist dat buiten deze zwartheid helder stralend, wetten…

de dood zo dichtbij, voor je het weet zijn het allemaal dromen, het geld voor jou maar ook voor mij, ons kan het allemaal overkomen, zijn wij eerlijk of achterbaks, zijn wij tevreden met ons leven, zijn wij oprecht of toch te laks, was ons niet openheid van mening gegeven, was ons niet openheid van mening gegeven.…

Lezen Is genieten van iemands rijke fantasie je onderdompelen in de middeleeuwen, het ruimteschip instappen op weg naar Mars. Is zorgeloos en vrij ronddwalen door exotische tuinen of eindeloze duinen op reis gaan in de tijd op zoek naar mensen en leefgewoonten je bewegen in het verhaal je zelf helemaal los laten.…