tabblad: poezie

Steendruk.

(aan iemand die mij op die wijze wilde afbeelden)

Een stenen hart, een hoofd gevuld met keien,
Beelde aap of hond in koude steendruk uit,
Waar gloed noch smaak haar warme glans in spreien,
En ’t zielsgevoel de teedre borst voor sluit!
Ja, ’t voegt ene eeuw, versteend by ’t snood gebroedsel
Dat vatbaarheid voor God en Heiland dooft,
Behoeftigheid vergiften schenkt voor voedsel,
En ’t oudren hart zijn dierste panden rooft;
Maar weg dat tuig, dat kunstverwoestend knoeien,
Van al wie smaak, wie menslijkheid belijdt!
En zij zijn naam het doel van elks verfoeien,
Die de eedle stift zo duldeloos ontwijdt!

1824