inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Hilarion Thans

1884 - 1963

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 2):

SMAAKMAKER

Nog houdt de omheining, als weleer
– een hoge muur – de hoven dicht.
De middag groent in schemer neer:
een loof-getemperd bovenlicht.

Dezelfde mooi-gebogen dreef
koel, zwijgend, als een kerkenbeuk.
Mijn tuinbank – of ze wachten bleef
verscholen onder rode beuk.

De merel, in de koepelkroon,
fluit bij deze avond als van oud?
Weer schakelt ginder toon in toon
het torenlied zijn keten goud.

Hier woonde ik, uur gewaar noch dag,
verloren in diep droomprieel –
tot ik veel vreemde steden zag,
en nam van ‘t grote leed mijn deel.

Ik weifel bij de tuinbank die ‘t
geheim van diepe stonden weet…
Was dit wellicht mijn laatste lied
van eigen lief en eigen leed?…

Verloren stroom (1920)

Schrijver: Hilarion Thans
Inzender: Redactie, 20 december 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 435

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)