inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Isaac da Costa

1798 - 1860

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 28):

AAN EEN DICHTER

BIJ DE GEBOORTE VAN ZIJN ZOON.

Dichterlijke lier! Verhef u tot de hoogste vreugdetoon,
en stort wellust in de harten, aan uw somberheid gewoon!
Zegegalming, heilvoorspelling, godgewijde vrolijkheid,
zijn het thema, door de vriendschap aan de Dichter voorgeleid!
Door de vriendschap? Door een andre (is het mooglijk) eedler plicht!
Werd ooit koning ingehuldigd zonder statig feestgedicht?
Koning zijt gij mij geworden nu ge een zoon drukt aan uw borst:
Was niet de eerste Vorst een Vader? Is, wie Vader werd, niet Vorst?
Heil dan met die dag van zegen, voor uw stamhuis opgegaan!
Heil met d’ eerstling van uw liefde! Met uw eerste onderdaan!
Dat hij groeie, dat hij bloeie tot een sieraad van zijn bloed!
dat hij Vaders beeldtnis uitdrukk’, in de oprechtheid van ’t gemoed;
in de gaaf der eedle Dichtkunst, op rechtaarde deugd geplant;
in de zwelling van dat hart, aan de liefste gâ verpand!
Ja, mijn broeder! Moog dat telgje, opgegroeid in ’s hemels gunst,
uw gebied steeds meer verbreiden in het Godlijk Rijk der Kunst!
Moog hij strijden voor de Waarheid! Voor het heilig Recht van God!
Moog hij strijden en verwinnen! En de gunstling zijn van ’t Lot!
Moog hij, overdekt met lauwren, moeders boezem kloppen doen,
en bij ’t grijzen uwer haren, nog uw wang van fierheid gloen,
in het hemels vergenoegen, dat de glorie van een Zoon,
die de luister van zijn deugden voor de hemel spreidt ten toon,
in het oudrenhart doet rijzen, dat in ’t dierbaar kroost herleeft! —
Maar gij, teedre, zachte Moeder! aan wier knieën hij nog kleeft!
Vrouw, vol vrouwelijke liefde! Gij misschien verlangt iets meer,
voor het aangebeden wichtje, dan de schittering der eer,
dan de glans der overwinning, dan de roem der poëzij!
gij verlangt, dat hij zijn dagen aan de dienst van braafheid wij’;
lijdzaam, vol van mededogen, vol van zucht om wèl te doen,
om zijn naasten troost te bieden en voor onheil te behoên!
Dat hij minlijk zij, bevallig, en door gaven zonder tal
’t hart van ’t lieve meisje winne, dat zijn gade wezen zal!
Ook die wens zal zich vervullen! Voor uw teedre echtgenoot
zal uw beeldtnis zich verdubblen in de troetling van uw schoot,
zoals gij in hem van weerzij, ’t beeld erkennen van uw Gâ!
Bloei dan welig, lieflijk knaapje! En groei op in Gods genâ!
Open gij een rij van telgjens in uws Vaders huisgezin,
moedig als zijn dichterharte, lieflijk als zijn gemalin!
Zo bevallig als het roosje, zo standvastig als de rots!
Helden tegen ’t Rijk van Ondeugd! Lammren in de kudde Gods!



[opgedragen in 1821 aan de dichter W. DE CLERQ]

Schrijver: Isaac da Costa
Inzender: Redactie, 3 mei 2023


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 5.766

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max de Lussanet
Datum:
3 mei 2023
Och, welk een heilwens,
voor twee eeuwen
Stille tijd van koets
en trekvaart
Mijn gemoed gelucht,
'k moet geeuwen
't Woord zwelt lijk een bruiloftstaart

Een diligence, nog geen
fiets
Het land van Rembrandt was nog leeg
De Oost was ver van heg en steeg
Geen trein of auto, verder niets...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)