'k Ben eenzaam droef
'k Ben eenzaam-droef, in 't geel-teer avond-dalen...
Door 't open venster hoor 'k de donzen val
van klamme bloemen in kristallen schale...
- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan...
'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar zacht neuren, in de tuin, beneden.
Verzameld werk. Deel 1. Lyrische poëzie (1948)
Schrijver: Karel van de WoestijneInzender: Redactie, 9 juni 2015
Geplaatst in de categorie: verdriet