Winterstilte
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witte rijp beijzeld.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.
Inzender: Redactie, 11 oktober 2002
gedichten.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: natuur
sneeuw 3.9 met 35 stemmen 
6.848
6.848
Geef je reactie op deze inzending:
Ik spreek over Chr Lyceum Harderwijk 1963
Elke winter met sneeuw komen deze woorden weer terug.
met mooie woorden die gebruikt worden!