biografie: Jacqueline van der Waals
1868 - 1922
[Den Haag 1868 - Amsterdam 1922]
[dochter van de Nobelprijswinnaar Natuurkunde in 1910 JOHANNES DIDERIK VAN DER WAALS (1837 - 1923) met o.a. zijn dissertatie 'Over de Continuiteit van den Gas- en Vloeistoftoestand', Leiden 1873.]
Jacqueline Elisabeth van der Waals schreef aansprekende gedichten, melancholiek van toon, waarin twijfel en doodsverlangen doorklinken.
Na haar opleiding aan de HBS voor meisjes studeerde ze thuis verder voor de hulpakte voor het onderwijs en de MO-akte geschiedenis en werd lerares geschiedenis. Verder hield ze zich bezig met sport (tennissen, schaatsen, wandelen en bergbeklimmen), vertaalde romans en gezangen, schreef poëzie en proza en besprak in damesclubjes Ibsen, Kierkegaard, Nietzsch, Tagore en Dante.
Haar werk bereikte een hoogtepunt in haar laatste levensperiode, toen zij wist spoedig te zullen sterven. In die tijd ging het religieuze element een steeds belangrijker plaats innemen en vond een balans met haar gevoel voor de natuur. Haar gedichten worden vooral gewaardeerd in protestants-christelijke kring; enkele van haar verzen zijn opgenomen in het Liedboek voor de kerken.
Werk:
(o.a.)
Poëzie: Verzen (1900; Nieuwe verzen (1909); Iris (1918); Laatste verzen (1923; postuum).
Proza: Selma Lagerlöf (1902); Noortje Velt (1907; roman); Over Ibsen's Brand (1915); Over Brand en de brieven van Ibsen (1919); Sören Kierkegaard (1920).
Inzendingen van deze schrijver
110 resultaten.Vogels
poëzie
3.2 met 16 stemmen 
6.119 Daar is een fijn gekwetter in de lucht
Van vele vogelkelen,
Mij blijft dit lichte vogelengerucht
Alwaar ik ga, omspelen.
Het is het tjilpend lief geluid,
Het fijn gepiep van mussen,
't Is nu en dan met ver gefluit
Een merelstem daartussen.
Het is het zacht en blij gekweel
...
In memoriam (2)
poëzie
3.6 met 25 stemmen 4.744 Ik ween om woorden, die onuitgesproken bleven,
Woorden van troost en deernis om uw leed,
Van dank voor 't geen gij waart en voor mij deed,
Van tederheid, die ik verlangde u te geven,
Doch nooit heb uitgezegd of neergeschreven
Uit schroom voor 't grote woord, die 't ware woord vermeed...
Ik ...
Duisternis
poëzie
3.5 met 26 stemmen 4.161 Mijn duisternis is vol van Zijne verborgenheid en
mijn stilte van Zijn zwijgen.
Met het verlangen naar Zijn bijzijn heb ik mijne
eenzaamheid gevuld.
Mijn honger en mijn dorst stil ik aan de dis
van Zijn begeren.
Zijn gemis maakt mijn armoede rijk.
Zo ik tot Hem riep in mijn droefheid,...
SNEEUWVAL
poëzie
3.4 met 21 stemmen 4.212 Al
Dalen de vlokken,
Dalen de luchtige vlokken en lokken
Mijn ziel met geruisloze vreugde in stille, onhoorbare val.
Dicht
Sneeuwt aan de hemel,
Sneeuwt aan de loodgrauwe hemel gewemel
Van volle, van koelblijde blankheid in feestelijk, zachtgedempt licht.
Traag
Reikt mijn begeren,
Reik...
Liefde
poëzie
3.7 met 20 stemmen 5.368 Meen, zo ik zing, vol liefde zijn mijn zangen,
Niet, dat mijn mond de schamelheid vergat
Van 't hart, dat open stond om vreugd te ontvangen,
Maar, waar de liefde nimmer binnentrad;
Mijn lied is immers vol van uw verlangen,
O Liefde, die ik steeds heb liefgehad!
Waart gij gekomen, toen ik u ...
Luchtige liedjes
poëzie
2.9 met 10 stemmen 3.923 Zoude ik mijn liedjes,
de vluchtige, lichte
Liedekens zingen,
gelijk ik ze zing?
Zoude ik zo lustige
liedekens dichten,
Zo het mij naar
mijn lust verging?
Zoude ik mij spelender-
wijze vermeiden,
Dingen bezingend,
die buiten mij zijn:
Vrede - van 't vee
in de vredige we...
Melancolia
poëzie
3.7 met 17 stemmen 3.537 Toen ik door het maanlicht liep
En de paden meed,
Bang, dat ik de tuin, die sliep,
Wakkerschrikken deed
Door het ritselend gerucht
Van mijn kleed en voet -
De oude bomen! die een zucht
Wakkerschrikken doet.
Toen ik naar de vijver ging
Door het korte gras,
Naar de boom die ove...
Ist alles weinen
poëzie
3.6 met 21 stemmen 3.890 Ist alles Weinen nicht ein klagen?
Und alles klagen nicht ein Anklagen?
Nietzsche
--------------------------------------------
Onlangs, en ons lichte schertswoord spreidde
Vreugdeglans om 't leed, waarvan ik sprak,
Was het plots of diep in u iets schreide
En de gaafheid onzer stemming...
Annunciatie.
poëzie
4.4 met 20 stemmen 2.759 Ik hoorde uw voetstap naadren op het pad,
ik wachtte en zag u na een korte poze.
- Hoe geurden 't dennenbosje en de rozen! -
Toen gij mijn open woning binnentradt.
Gij waart dien avond toen gij tot mij kwaamt,
o dood, niet overmoedig, niet vermetel.
En toen gij plaats naamt in mijn zachte z...
Gethsemane
poëzie
3.4 met 10 stemmen 4.650 Jezus, de laatste der nachten,
Ging naar de hof der olijven,
Liet zijn discipelen blijven
Buiten de duistere gaard;
Toen koos Hij drie uit hun midden,
Met Hem te waken, te bidden,
Maar door het bidden en wachten
Werden hun ogen bezwaard.
Kon dan niet één met Hem waken?
Eén in die smart...
Bloeiende hei
poëzie
3.4 met 22 stemmen 2.916 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur,
Nu is de zoete heidewind
Vol zoele honinggeur,
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd,
Nu is de hoge lucht alom
Eén blauwe zaligheid...
Maar, als de heide 't schoonste wordt,
Dan komt de winter aan,
Want bloemenscho...
Zomermorgen
poëzie
3.5 met 17 stemmen 3.406 rondeel
Aanstonds, toen ik wakker werd,
Scheen de zon mij in de ruiten
En de vogeltjes daarbuiten,
Van nabij en in de vert,
Sloegen, 't bekje opgesperd,
Aan het zingen en het fluiten,
- Aanstonds, toen ik wakker werd -
Dat de englen met hun luiten
Niet zo vrij en onbenerd,
- Als de ...
Het zou een blijde tijding zijn
poëzie
3.9 met 19 stemmen 3.037 Het zou een blijde tijding zijn, indien
God heden tot mij sprak: "De dag is om,
Waarop gij werken mocht, nù laat mij zien
Het werk uws levens." Dan sprak ik: "Ik kom
Met lege handen, meester, ik verdien
Uw ongenoegen en uw straf, want dom
En slecht heb ik gearbeid." Dan misschien
Spr...
Zo wie klage...
poëzie
3.2 met 16 stemmen 2.582 Gaf mij ooit in vroeger stonden
Haat of onrecht stof tot klagen
Over andrer mensen zonden?
Ik geloof het noô
Of miskenning? Zoude ik vragen,
Om gekend te zijn, wier stage
Zorg bestond in 't veilig dragen
Van 't incognito?
Die mij tegenwerken willen,
- Zijn ze sterk of zwak, om 't eve...
Nu is zij wedergekomen
poëzie
4.1 met 19 stemmen 4.903 Nu is zij wedergekomen,
Zoals zij vroeger placht,
Met haar donkere ogen vol dromen,
En met haar zonnige lach
Met dat ongenaakbaar hoge,
Dat over haar wezen ligt,
Met die reine gloed in haar ogen,
En dat dwepende aangezicht,
Met die krans van lichte lokken,
Om dat edele, b...
En er werd een grote stilte
poëzie
3.4 met 34 stemmen 4.614 Marcus IV : 39.
Er woei een grote storm van smart
Over mijn levenszee,
De baren sloegen over mijn schip.
Alzo, dat het vol werd van wee.
En Jezus was mét mij in het schip,
Maar nu was het nacht en Hij sliep.
Ik wekte Hem op in mijn grote angst.
Ik wekte Hem op en riep:
...
'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
poëzie
2.9 met 23 stemmen 2.921 'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
Van een volmaakte dag,
Maar, of ik eenmaal in de stille nacht
Voor eeuwig slapen mag.
Mijn lusteloosheid
Schijnt bewusteloosheid,
Genoeg genot;
En eeuwig leven schijnt mij eeuw'ge rusteloosheid....
Leer Gij 't ...
Marie
poëzie
3.9 met 63 stemmen 4.736 Zij slaapt, die steeds vol leven was
En levenslust.
Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud,
In doodse rust.
Ween niet om haar, ween heden niet,
Nu ze onbewust
Van pijn en ziekte sluimert, ziet,
Ze slaapt, ze rust.
En nu voor 't laatst, op aarde haar
Vaarwel gekust...
Het licht dat op de daken valt
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.593 Zal 't licht dat op de daken valt
En geluwt op het groen,
Mijn hart weer blijde maken, zal 't
Mijn mond weer zingen doen?
Ik heb gezwegen maanden lang,
Of 'k nooit meer zingen zou;
Gaat nu mijn zang weer aan de gang,
Door één klein plekje blauw?
Is met één vlekje zonneschi...
Spel?
poëzie
3.3 met 7 stemmen 3.481 'Zo komt er nooit een eind aan 't geven:
Ik geef - maar wat ik geef, blijft mijn...'
Boutens
Of ooit mijn ziel heeft liefgehad?
Wie zegt, wat liefde is?
Maar ik droeg lang een gouden schat
Van liefde - of ik en weet niet wat -
In ziels geheimenis.
Ik heb, gelijk een gierigaard,
...
Liefdesliedje
poëzie
3.5 met 25 stemmen 4.203 Mijn liefste, waar we beiden zijn,
Daar zijn we met ons bei,
Al de andere mensen, die er zijn,
Ze zijn er niet voor mij.
Ze lachen wel en praten wat,
Ze komen wel en gaan,
Maar doen ze iets of laten dat,
Het komt er niets op aan.
De andere mensen om ons heen,
Zijn ook wel lief en goed,
...
ROZENBOOMPJE
poëzie
3.4 met 7 stemmen 3.474 Als de zon des avonds daalt
Staat mijn rozenboom vol rozen,
Nog in 't avondlicht te blozen
Dat zijn kruintje overstraalt.
't Boompje bloost en bloeit en blinkt
In het midden van mijn gaarde,
Waar rondom de duisterende aarde
Reeds in schemering verzinkt.
's Avonds in mijn rozenhof
Bli...
Vóór de regen
poëzie
3.4 met 25 stemmen 3.274 Ik zat in 't hoge gras;
Het was een warme zomerdag,
En uit de donkre schaduw zag
Ik naar de lichte plas.
En onbeschut voor 't zonnevuur
Lag 't slaperige land
Te domlen in het middaguur,
Door moeheid overmand.
Het was zó stil, zó stil....
De vogels droomden op hun tak,
Het windje s...
Zielekreet
poëzie
3.7 met 17 stemmen 4.015 Ik ween in donk're nacht en eenzaamheid.
Hoor hoe mijn ziel, alleen, in 't donker schreit.
Ze schreit gelijk een kindeke van dorst
Schreit naar de weelde van de moederborst,
Als Babels Joden, uit Jeruzalem
Verdreven, naar hun heerlijk Heiligdom,
Gelijk een bruidje naar haar bruidegom:
...
Nu ligt mijn leven als een stille plas
poëzie
3.1 met 16 stemmen 3.701
Nu ligt mijn leven als een stille plas,
een vlak, blauw water op een grote hei,
Dat rustig opziet uit een lijst van gras
En riet: een hemelspiegel klaar en blij.
Mijn willen en mijn wensen stierf in mij,
En wat bevreesd en wat onrustig was,
Ging met mijn laatste diepe smart voorbij,
Waar...
Het Geitenweitje
poëzie
3.3 met 26 stemmen 6.289 Op het geitenweitje
Staat het kleine geitje
Bij de grote geit.
Geiteke, wat moet je
Met je fijne snoetje,
Dat zo klaaglijk schreit?
Met je bleke bekje?
Geiteke wat rek je,
Trek je aan het touw?
Snuffelende aan mijn mouwen...
Met je lief vertrouwen
In zo'n vreemde vrouw!
In mijn hand...
Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
poëzie
3.6 met 41 stemmen 5.313 Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad,
Dat anderen ons aandoen, of 't gemis
Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat
En jeugd én schoonheid, eer genoten is
Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad
Die men beweent in rouw en droefenis;
't...
Lichtgeflikker
poëzie
3.5 met 22 stemmen 2.936 De zon vroeg voor haar gouden schijn
Doortocht door 't grauwe wolkgordijn
Om de aarde te gaan kleuren:
De daken rood, groen het geboomt...
O 't licht, dat over de aarde stroomt
Door de open wolkendeuren!
Ik wou, dat ik die weelde kon
Verklanken, of verbeelden kon
In verzen of in verven:
...
In memoriam
poëzie
3.9 met 21 stemmen 4.751 'k Heb bij uw sterven niet geschreid,
Het was de tijd,
Voor u om heen te gaan,
Maar 't weten, dat gij niet meer zijt
Doet toch weemoedig aan.
Ik heb uw stil gelaat bestaard,
Van 't geen gij waart
De dode, lege vorm,
Die gij gelaten hebt op aard
Ten prooi aan made en worm.
Ik weende ...
Verborgen smart is halve smart (1900)
poëzie
3.8 met 45 stemmen 6.758 Ik zal niet droevig klagen,
Dat niemand mij troost in mijn leed;
Juist daarom kan ik het dragen,
Omdat geen mens het weet.
Geen troost, geen mededogen,
Maakt ooit dit hart gezond,
Want zagen nieuwsgierige ogen
De grote, open wond,
En peilden nieuwsgierige handen
Hoe diep ...
Meer van deze schrijver...
