Zielekreet
Ik ween in donk're nacht en eenzaamheid.
Hoor hoe mijn ziel, alleen, in 't donker schreit.
Ze schreit gelijk een kindeke van dorst
Schreit naar de weelde van de moederborst,
Als Babels Joden, uit Jeruzalem
Verdreven, naar hun heerlijk Heiligdom,
Gelijk een bruidje naar haar bruidegom:
Zó weent mijn stem.
Ik schrei naar U, o Heer, die verre zijt,
Gelijk een schaapje naar de herder schreit,
Gelijk een kind, dat honger heeft, naar brood,
Gelijk een levensmoede naar de dood,
een afgejaagde hinde naar de bron,
Gelijk een kwijnend plantje naar de zon
Als Rachel wenende te Bethlehem:
Zó weent mijn stem.
Inzender: Redactie, 18 maart 2023
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid