De aanblik die mijn lege koelkast bood Ik voel de moed echt in mijn schoenen zakken Mijn beurs is leeg, ik heb geen cent te makken Ontbijt was een beschimmeld plakje brood Toch ben ik rijk wanneer ik mij bedenk: Ik heb sinds gister weer een volle tank…

“De meeste mensen deugen”, zei een schrijver. Ik vind die uitspraak pure flauwekul. Het is antropocentrisch slap gelul dat echter prima deugt voor ´t verkoopcijfer. Het broodje aap wordt dikwijls goed belegd. Een orang oetan dacht: heel goed gezegd.…

We mogen onbekommerd weer uit eten, We mogen ook weer werken op kantoor. De mondkap hoeft niet overal meer voor, We mogen al die regels weer vergeten. Wat ik nou zeggen wil met dit verhaal: We gaan weer naar het oude abnormaal.…

Als je krijgslustig bent, kan je beginnen, En schraap de lijken maar weer van de straat, Vergiet maar liters bloed en praat van haat, En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen. Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen, Weet niemand meer waarom het was begonnen.…

Aan vrouwen wordt qua jobs meer recht gedaan. Toch matste onlangs zo’n hardleerse kop (ja, die blokkeerfries, thans minister Wop) een man – het old-boys-netwerk? – bij een baan. Dus pleit ik voor een nieuwe dynamiek: voortaan alleen vriendinnenpolitiek!…

Onmenselijk is elke dictatuur. Welk mens kan zich ontplooien zonder vrijheid? Wie wil er een tiran in zijn nabijheid? Bedriegend en bedreigend is zo’n buur, die loopt te schermen met zijn ‘vredesmacht’, terwijl het volk alleen naar vrede smacht.…

tra trelrotrupsel trolpelt trelechaar zhixt zondrezaahr zozangstig zorfelzat zwongt zwalingzwachtig zwoemzacht zwarazwat trin trouppeltrijfah trolotraup trevtáár! de baviaan lacht zich een aap voorwaar; dat hij niet uit zijn woorden komt is klaar…