Alle inzendingen van Gurien Kwantes

Het vinden van die ander Uniek en onderscheidend Het verliefde hart stillen Een zucht naar genot Het vullen van liefdesschalen Rode harten met pijlen tekenen Het verven van verliefde kleuren Een sensueel spel van passie Het vinden van die ander Samensmelten in pure verliefdheid……

Een kerk die geen kerk meer mocht spelen omdat er geen plaats voor een monument was Bulldozers komen de kerk ontheiligen Laten de muren omvallen in een ruïneplas Amen Grondvesten die bescherming boden voor iedereen Waar men bezinning kon ervaren in sereenheid Een schuilplaats was voor de eenzamen van ziel Don liet het licht schijnen en maakte…

Je leven stond in het teken van de schijnwerpers en vulde zalen met de lach van het toneel Als een vurige diamant schitterde jij aan het publiek Liet de mensen genieten met een snik in je keel Je veelzijdigheid bracht zoveel kleur in je leven Hierdoor kon je andere mensen helpen in doodstrijd Woorden die je in het stervensuur kon geven als…

"Vrede op aarde" Woorden waarvan de betekenis in vaagheid zijn gesluierd Ons land is al ver voorbij de grenzen van tolerantie In een ijl tempo brokkelen de normen en waarden af Waar eens trots onze rood wit blauwe vlag wimpelde laten nu de zwaarden van terrorisme bloed vloeien Mogen wij niet meer spreken over vrijheid in dit land "Vrede op…

Haar trouwe vierwieler staat gereed Uitgerust met een kleine mand Langzaam sluiten haar rimpelige handen om de handvatten,laat zich rollen over de stoeprand De eens zo sterke vrouw met benen als staal heeft alle delen van de wereld door gelopen Nu laat de "tand" des tijd haar de ouderdom ingaan Moegestreden toch nog op een beter hopen Af…

Je lichaam slaapt dicht tegen mij aan als een warme, zwoele zomernacht Mijn ogen glijden over je heen Zien elke spier glanzen onder je huid Deze momenten koester ik en glimlach Je zó kwetsbaar lief te zien slapen Langzaam zie ik de schemer van de ochtend als strepen over je lichaam verschijnen Een gevoel van ultiem genot bekruipt mij Ik wil…

Je bent zó mooi, vol verleiding Mijn adem stokt telkens als ik je zie Je nodigt mij uit om de sirtaki te dansen Kreta, mijn lieve Kreta ik kus en omhels je Je laat mij je geheimen van de bergen zien De rustieke dorpjes waar de tijd stil staat Je muziek klinkt bijna melancholisch Kreta, mijn lieve Kreta neem mij met je mee Je eeuwige zon…

De kamer ademt een stil leven in deze koude ochtend uren Een waterige zon breekt de stralen doorzichtig over de muren Het transparant van ons samen lijkt te zijn verdwenen in zwijgen De liefde heeft zich als ijs bevroren en laat zich steeds verder uiteen rijgen De kamer ademt een ijzige kilheid Langzaam sluit de deur naar heden Het is…

De kat van nummer zeven gaat elke dag naar nummer negen Daar komt hij zijn poezenvriendin tegen en samen wandelen zij door de stegen Maar op de dag ging het fout De kat had het aldoor zo koud Ook had hij het flink benauwd Poezenvriendin kwam met vlugzout De kat van nummer zeven begon langzaam te zweven Zijn ogen zwart, begon te beven…

Je woorden lossen op in vergetelheid De verbale barricades worden afgebroken Af en toe struikelt iemand over jou "oneliners" in een poging zich te onderscheiden Toch is niet alles voor niets geweest nu er een Generaal Pardon is uitgesproken Ontheemde vreemdelingen mogen nu Nederlander zijn en kunnen zich veilig voelen onder rood wit blauw…

De lucht kleurt zich zeeblauw boven de zomerse korenbloemen Arbeiders ploegen de aarde Bijen laten zich vrolijk zoemen In de verte klinkt onheilsgeronk van duizenden vliegtuigen Niets zal na vandaag hetzelfde zijn en valt als een kaartenhuis in duigen De lucht kleurt zich zeegroen Met hakenkruizen vervuild Het oorlogsgeweld is begonnen…

Langs verten van oneindigheid drijven de wolken van mijn gedachten In stilte bevriezen de woorden tot kille sneeuwwitte ijsvlakten Het regent ijsdruppels in mijn hart die de kleuren doen verbleken Deze kilte is niet te verdragen Als door een nevel omsloten deken Langs verten van oneindigheid drijven de wolken van mijn gedachten In gebroken…

De geur van voorjaar vult de vruchtbare aarde Het wazige groen proeft een zachte dauwnevel In een prachtige kleur laat elke bloem zich zien De dorheid van de winterbodem verdwijnt weldra Het is elk jaar weer een moment van bewondering om deze metamorfose te mogen aanschouwen De bloemen laten hun weelderige kleuren op elk netvlies bloeien in…

Je handen glijden langzaam over mijn strakke bloesje De opwinding is zichtbaar als mijn tepels zich aftekenen Je vingers knopen langzaam mijn bloesje behendig open Dan sluiten je handen zich om mijn zachte borsten Je handen glijden langzaam over mijn lichaam naar beneden Daar vinden zij mijn geheime oase en kreunend laat je mij genieten…

Klank je woorden in een melodie Laat de passie kleuren als een symfonie Je vingers spelen elke noot op mijn huid en brengen mij tot een heerlijke extase Fluister zacht de melodie in mijn oor Laat mij zweven op je wolken van klanken Vul je akkoorden met warme woorden en neem mij mee naar jou liefdestempel Klank je woorden in een melodie…

Vrolijk slaan zijn handjes de trom De wereld om hem heen vervaagt Het ventje buigt zijn armpjes krom Niemand die hem nu nog uitdaagt Hij is de beste van allemaal Zijn trommel is zijn beste vriend Trots slaat hij in de kathedraal Het beste applaus heeft hij verdiend Vrolijk maakt het ventje een buiging Nu is hij niet bang, nee voor niemand…

Door het open raam vangen je ogen de blauwe lucht Nog even genieten voor je allerlaatste zucht… Vogels laten zich meedeinen op de zachte adem van de wind Je ogen stralen in het schemerlicht Even voel je jezelf het kleine kind De angst voor je laatste reis is weg Genietend neem je afscheid van de natuur Nog één keer glijden je ogen de hemel…

Je lichaam verf ik op het linnen De kleuren vloeien in elkaar Een zalige warmte gloeit in mij als ik naar het doek staar Het is alsof je mijn gedachten leest en je laat je blik verleidend strelen Langzaam meng ik het palet met de kleuren die wij samen delen Een zachte gloed van zonlicht valt geruisloos over je lichaam In perfecte volmaaktheid…

Heerlijk om bij de klanken van Händel weg te dromen Gedachten te kunnen verruimen als de oceaan zo wijd Woorden druppelen als watermuziek op het papier Dit gedicht aan het menuett suite no.3 G - DUR toegewijd In een snel tempo fluit de klarinet in alla breve maat De violen laten zich veroveren door het "Rigaudon" Een volksdans uit de Provence…

De kerstdagen zijn in aantocht Het licht dat vrede zal brengen Vele kaarsen worden ontstoken om de wereld met warmte te vermengen Toch lijkt de vrede elk jaar verder weg en in een schouwspel van bloed op te lossen De wereld is door terreur haar glans verloren Langzaam dooft het licht over de groene bossen Niemand weet hoe lang deze strijd…

Kus mijn verlangende mond Laat je tong sensueel verwennen Breng mij in een verslavende roes van een zalig voorspel in genot Dompel mijn lichaam in een verzengende passie Til mij in je sterke armen op het warme liefdesnest Voer mijn brandend verlangen naar ongekende hoogtes Streel mij in de warme zomerzon met je zachte rijpe vingers…

Met zijn grote houten armen draait de reus om zijn as Als de wind speelt met de wieken is de molen in zijn sas Het krakende geraamte draait en wiekt op de spelende wind Strak is het gebonden zeildoek wat zich tegen de latten vastbindt Langs de uitgestrekte horizon staat de houten reus majestueus te zijn In het spel van de opkomende wind…

Schuil mij dicht bij je Houd mij stevig vast Gewoon heel even niet die zware last… Vang mij in het liefdesnest Laat mij je lippen voelen Gewoon heel even door je haren kroelen… Drijf mij op de oceaan Vaar mij in je liefdesboot Gewoon heel even wiegen in je schoot...…

Boze woorden galmen nog na Jij zwijgt in een onredelijke stilte Jij geniet in een zichtbaar zwelgen Deze ruzie over ontrouw Ik stik in een ongelofelijk verdriet Ik walg in een zichtbare afgunst Stilte in moordend zwijgen Jij kust in een genadeloze affaire Jij lacht in een zichtbaar genot Boze woorden zijn gezegd Ik ween in een…

Je slaat verlegen je ogen af als ik je ogen vang in mijn blik Je bloost in rood schaamte Ik glimlach en voel mij gevleid Het gevoel dat ik nog meetel als een veertig plus vrouw Je hormonen gieren door je lijf Alles om je heen vergeet je Je wilt mij zoenen, beminnen En in je fantasie neem je mij mee in een zalig uur van passie Het voert…

Zij zwalkt door de verlaten straten Al het menselijks is uit haar leeggeroofd Wild rukten handen de kleren van haar lijf Haar leven in een seconde van tijd uitgedoofd Haar schoen is zij verloren in het gevecht De tranen zijn stille getuigen in haar bevlekt gezicht Een schamel kledingstuk hult haar blote lijf Totaal verward doolt zij eenzaam…

Mijn leven nog eens beginnen op een totaal andere manier Wat zou ik dat graag willen met mijn eigen schrijf vertier… Een atheïst zou ik zeker zijn in een gezin van grenzeloosheid Geen gezeur over god en diens geboden Heerlijk genieten van mijn vrijheid… De stilte mogen proeven in mijn geest Niets opgelegd krijgen, alleen maar kiezen Zelf…

De warmte heeft de overmacht en kleeft zich vast aan de aarde In een klamme vochtigheid broeit de zindering voort Het glooiende landschap verdwijnt in een dor geelkleurende woestenij Niets ontzien de stralen van de koperen zon en laten een spoor van verzenging na De warmte heeft de overmacht Voert de boventoon van natuurgeweld Langzaam…

De boten doorklieven het mediterrane water Aan boord mensen die ten dode zijn opgeschreven Verbannen naar het eiland van grafstenen Hier moeten zij tot de dood met elkaar leven… Als vee worden zij bij elkaar gedreven door de poort van verlatenheid In een eenzaam lijden zullen zij sterven Tranen schreiend in bitterheid… Langzaam wandel ik…

Zonnebloemen pluk ik uit de tuin en laat mijn gedachten teruggaan. De tijd die we samen hadden was intens, maar nu ben je zó ver bij mij vandaan… Je laatste woorden dreunen in mijn hoofd: "Blijf dicht bij me", fluister je zacht. Langzaam vaar je geruisloos weg. Het lijkt net of je nog even naar mij lacht… Zonnebloemen pluk ik uit de tuin…