Alle inzendingen van Adeleyd

Als je hart vreugdevol is ben je gewapend tegen stormen; als je hart vreugdevol is kan je danken en zingen. Als je hart vreugdevol is kan je vergeven en beminnen ondanks onbegrip, zwakte en misverstand, ondanks nare dingen. Als je hart vreugdevol is kan je sterk zijn ondanks falen, als je hart vreugdevol is kan je anderen met liefde omringen…

Als wind-doorwaaid en zon-doorschenen de klaprozen te bloeien staan dan grijpt ons heel die tere schoonheid tot diep in hart en ziel weer aan. Dan weten wij ons ook doorvaren van Geest en licht, van moed en vuur, al zal ook door de last der dagen die glans verstillen uur na uur. Uit: septemberkruid, 2002, p.33…

Als wind-doorwaaid en zon-doorschenen de klaprozen te bloeien staan dan grijpt ons heel die tere schoonheid tot diep in hart en ziel weer aan. Dan weten wij ons ook doorvaren van Geest en licht, van moed en vuur, al zal ook door de last der dagen die glans verstillen uur na uur.…

Zoals de zee met haar eeuwige getijden is altijd alles in beweging: de liefde, de haat, het begeren; de stilte en de rust ondanks alle schijn van het tegendeel. Alles komt en gaat, wordt geboren en sterft weer: de glimlach en de grimassen, de tederheid en het mededogen, alles komt en gaat en niets is hier bestendig. Vervloeien van werelden…

Altijd maar vieren, wat heb ik misdaan? Zou toch die gever eens óp willen staan en zeggen wat griefde, wat oorzaak mag zijn van altijd die vieren, van al dat venijn?…

Je kijkt zolang naar iets uit vol vrees of hoop, maar de dag gaat voorbij, de uren op de loop. Het volgende komt aan, zo is je bestaan en ook dàt gaat voorbij en alles blijkt ijdelheid. Naar Prediker: alles is ijdelheid...…

Applaus voor mijn zus die haast elke dag haar schoonbroer in het ziekenhuis gaat bezoeken. Hij is zwaar gehandicapt, nauwelijks nog in staat om te spreken, maar zij gaat naar hem toe, vertelt hem iets, doet zijn was, zit daar en zorgt met tederheid en inzet dat het hem aan niets ontbreekt. Zonder grote beschouwingen over zin of onzin van…

Dit alles zal vergaan: de mooie dromen en het dwaas vertoon, maar laat ons hoopvol leven want niets is hier gewoon maar alles is gegeven.…

Nu weet ik echt niet wat te zeggen maar wil zo graag iets uit gaan leggen omdat de wereld leeft van woorden; Maar eigenlijk weet iedereen dat ’t woord niet allereerst verscheen, maar wel het licht, het mooie licht als van een klein augustusdicht.…

Zo wordt het stilaan avond, de zon kleurt nog wat rood en donkere wolken drijven met wat vaal licht omboord. Er komt nu iets van vrede, al was de dag ook zwaar. Al heb ik moeten vechten om moed en hoop, al is er zoveel dat nauwelijks past in woorden, maar 't leven is groter en schiet telkens weer uit zoals nu 't groen in de tuinen. '…

Het licht is weer verdwenen in de vroege avondlucht. De wolken dekken toe, verbergen wat schijnsel gaf en vreugde. Maar weet dat elders zon is en hoop en vertrouwen. Verlies de moed niet, het duister zal niet winnen.…

Gedachten drijven als de regenwolken en brengen alles even voor de geest: het twijfelen, het zoeken naar de zin, maar ook de kronkelingen van het denken. De vreugden en de zorgen, zelfs het licht dat diep verborgen was in alle pogen, de regen en de wind, de vrede die zich schuilhield in de grauwe kieren. Maar alles is toch goed nu, ook het…

Maar pas terug uit deze plaatsen waar sporen van ellende zijn, waar mensen streden voor het leven, voor waardigheid en tegen pijn; hier zie ik mensen anders leven en ook misschien wel dwazer zijn, maar toch, de glimlach is gebleven vooral van hen die kleiner zijn, en 'k weet dat zoveel niet te vatten, niet onder woorden kan gebracht, wat…

Zo hard geweest al die tijd voor zichzelf en voor anderen maar nu door een woord vol warmte ontdooid en bevrijd.…

Een sterke bloem en vol van vreugde, ze vraagt zo weinig en bloeit luid; ze siert de hoven, de terrassen en vindt wel duizend kleuren uit. Begonia, zo vol van klanken met i en a en o daarin, je zingt en danst en wil graag leven en bergt daarin een diepe zin. Verhaalt van strijd en inkeer samen, bent beeld van zoveel harmonie, begonia,…

Weer een bekende winterzwijgend begeleid. Rust nu in vrede.…

Behoedzaam komt de herfst getreden tot waar ik enkel oor nog ben - het licht verstild - en geuren die de weemoed wakker roepen. Behoedzaam komt de herfst getreden.…

Ieder heeft zijn zorgen en zijn vreugden, ieder mens zoekt liefde en houvast, ieder heeft daarvoor zijn wegen maar ook ieder draagt zijn last. Als we heel aandachtig leven krijgt het beste weer een kans, kunnen we veel vreugde geven, nodigen we uit ten dans. Laat ons als de kinderen kijken naar wat groeit en adem heeft, laat ons heel aandachtig…

Hoe triestig: mensen willen doden om zelf dan spoedig heel beroemd te zijn; vergeten wij dat tien geboden ons willen leren over dijn en mijn en dat eenieders leven heilig is - een groot geschenk, een diep geheimenis? "Een man die zaterdag vier mensen heeft neergestoken in het Waalse Seraing zegt een bewonderaar te zijn van seriemoordenaars…

Hel fonkelend wit versiert nu onze straten tot straks weer dooi komt.…

Betula lenta, als muziek klinkt dit in onze oren, nu lente weer herboren en vreugde alom vrij. Betula lenta, warme blik en teder ademhalen, de lichtglans in verhalen en schaapjes in de wei. Betula lenta, kinderzang en katjes aan de bomen, het voorjaar weer gekomen en wij zo zonnig blij.…

Betula lenta, ook al ken ik geen Latijn, ik ben verheugd om al die mooie klanken. Gelukkig weet ik wie ik mag bedanken al is dat ook voor velen een geheim. Betula lenta, zon en licht die groeten, die tot de hemel iedereen ontmoeten, er is zoveel om blij over te zijn, al blijven last en leed en pijn.…

Wie is bevrijd van wie, want doden vielen onaangekondigd, zonder doel of wens. Slechts heilig is de grens voor wie bezit het hoogste goed is, voor ons, voor mij alleen. Waar gaat het met de wereld heen, met al die vluchtelingen, mensen zonder werk of toekomst, zonder zicht op ooit nog beter. Wat vieren wij dan echt? Is dit geen dwaas vertoon…

De herfst komt reeds op vrolijke voeten al schijnt de zon nu nog uitbundig; Er is al geel in de kruinen van de bomen en er vallen al bladeren, afgeleefd en klaar om de cyclus te herbeginnen. Nu begint weer het droevig beminnen van alle vergankelijkheid; er is geen ander bestaan dan dat sterft en weer leeft. Zingen we tegen beter- weten in…

Heel helder stromend water en overal 't gesnater van zoveel dat daar leeft; De zwanen drijven statig en zijn misschien nalatig maar wat dat ook maar geeft; De eenden roepen dromend, wie weet van waar hier komend, vertellen niet hun lied; Er is een zee van zwijgen, van rusten en van krijgen, wees stil, kijk en geniet!…

Verbijsterd laat je ons achter; zo jong was je nog, zo krachtig, zo boordevol energie en plannen, maar de tijd staat stil en wij begrijpen het niet; kunnen zelfs niet meer denken. Er is enkel de leegte, het duister, het staren in de verte. Wie spreekt over zin en betekenis, wie voelt wat niet kan gevoeld worden? De aarde draait door en mensen…

Je was vol moed en enthousiasme, vervuld van hoop en ging zo door; Al wist je dat je zou verliezen, je bleef vol vuur en ging ervoor. Nu zijn de dagen vol van stilte, de bloemen zwijgen, zingen niet, maar velen vinden in jouw voorbeeld weer kracht, te midden van verdriet. Bedankt voor wie je was voor velen, leef nu maar verder, in het…

Een zoeken was het, heel je leven maar nu ben je dan thuis; je hebt jezelf oprecht gegeven en droeg met moed je kruis. Je dankbaar hart moest het begeven maar 't klopte ook intens en God alleen weet hoe gedreven je was, hoe groot je wens om Hem te dienen in de kleinen, om mens te zijn voluit. Leef nu bij Hem, voorgoed de Zijne en zing…

Licht en donker botsen stilte en staal tederheid en oergeweld. Alles is nog onderweg de einders wijken oeverloos verlangen. Stroom en zee eindeloos vervloeien tot klaarheid. Getemde drift en hunkering tot in de nacht. Herboren worden tot licht en vrede regen in de woestijn. Niet te verdragen bron die terugkeert…

De Maagd die 't Kind zal baren, ze gaat nu stil op weg - wat zal de toekomst brengen, ze weet hier heg noch steg. De hemel zingt van stilte, geheimen zijn zo groot - de Maagd die 't Kind zal baren, ze baart Hem voor de dood. De toekomst blijft verborgen en God zwijgt nog altijd maar toch is Hij gekomen temidden van de tijd. Er schijnt…