Banda Aceh en Nias

Maar pas terug uit deze plaatsen
waar sporen van ellende zijn,
waar mensen streden voor het leven,
voor waardigheid en tegen pijn;

hier zie ik mensen anders leven
en ook misschien wel dwazer zijn,
maar toch, de glimlach is gebleven
vooral van hen die kleiner zijn,

en 'k weet dat zoveel niet te vatten,
niet onder woorden kan gebracht,
wat doe ik hier, waar moet ik kijken
en komt er licht na deze nacht?

Of moeten mensen altijd lijden,
is 't leven echt een kruisweg dan
en zullen steeds de armste mensen
de eerste pelgrims zijn ervan?

Ik weet me nu geen woorden vinden,
geen troost, geen uitleg, ook geen lied;
maar weet dat ergens diep verborgen
er toch een wonder is geschied.

Schrijver: Adeleyd, 22 september 2007

rosa.olaertsskynet.be

Banda Aceh lijden onmacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 15 stemmen 378