Netgedichten

netgedicht (nr. 13.635):

Bij: de onvoltooide van Schubert

Licht en donker botsen
stilte en staal
tederheid en oergeweld.
Alles is nog onderweg
de einders wijken
oeverloos verlangen.

Stroom en zee
eindeloos vervloeien
tot klaarheid.
Getemde drift
en hunkering
tot in de nacht.

Herboren worden
tot licht en vrede
regen in de woestijn.
Niet te verdragen
bron die terugkeert
kind dat lacht.

Schaduw die wijkt
hartslag op de middag
vogelenvlucht.
Nooit voorgoed
begonnen begin
verloren bezit.

Open handen
gebalde vuisten
overwonnen vrede.
Hevig begeren
fluwelen uur
van zwijgen.

Akkoord van levenden
die rusten
tot verrijzen.

Uit: Kristallijn p.26